EDUKACIJA ZA NOVO DOBA

Prošlo je dvesta hiljada godina od početka stvaranja i edukacije humane vrste čoveka. U epohama koje su prethodile razvoju humane vrste čoveka u našoj vasioni prethodile su faze genetskog razvoja čoveka životinje, što je pretstavljao vrhunac razvoja životinjske vrste u našoj vasioni. Nastavak evolucije uma i svesti u objektivnoj dimenziji naše vasione mogao se nastaviti samo putem kreaktivnog skoka u sinergetskoj kombinaciji i sintezi božanske iskre i i dostignute genetike životinjske evolucije u našoj vasioni.

Čitavi kosmos predstavlja jedinicu života koji se ispoljava kroz sinergetsku manifestaciju početnih potencijala SVESTI I REAGOVANJA i SVEMIRSKE INERCIJE. Sve ispoljavanje i manifestacija nastaju sinergetskim reagovanjem SVESTI I REAGOVANJA SA SVEMIRSKOM INERCIJOM. Svest i reagovanje su nosioci kretanja, života i svesti, a svemirska inercija je uzrok nekretanja , smrti i ništavila. U određenim fazama kosmičkog ispoljavanja Apsolutna svest ispoljena u centru kosmosa indukuje iz sebe razne vrste božanskih iskri svesnosti i reagovanja koje se pridružuju određenim kvarkovskim entitetima sintetišući sinergetske entitete koji će kretanjem kroz kosmos, galaksije, vasione, planete ispoljavati bića koja će kroz procese involucije i evolucije iskušavati objektivnu svesnost, svest o sebi i kosmičku svest, da bi se našle u kao holografske tačke u jedinstvu apsolutne svesti.

Genetska vrsta čoveka životinje kroz svoju evoluciju razvila se do stanja kad su njeni embrioni mogli ući u sinergetsku kombinaciju sa odgovarajućom vrstom božanskih iskri kako bi se ispoljila humana vrsta humanog čoveka, koji sa božanskom iskrom zadobija dimenziju večnog postojanja.

Čovekova duša ima drugu frekfenciju od ispoljenog objektivnog čoveka, i ta joj frekfencija omogućava kontakt i komunikaciju sa drugim duhovnim bićima, a u čoveku igra ulogu svedoka u svim objektivnim reinkarnacijama ispoljenosti, i nosilac je memorije ukupnog reagovanja čoveka u objektivnoj manifestaciji. Ta duša ima takođe ulogu programiranja novih reinkarnaciskih ličnosti evoluirajućeg humanog čoveka, a programi se sastoje od obuhvatanja iskušavanja svih mogućih vrsta reagovanja čoveka u objektivnom svetu kao i ispravljanja karmičkih greški koje su u manifestaciji čoveka nastajale pod uticajem slobodne volje. Sinergetski proces stvaranja i ispoljavanja kroz sve dimenzije postojanja prožet je zakonitostima, kombinovanja, induktivnog stvaranja novog , i zakonitostima kompenzovanja u oblike i forme.

Svest i sposobnost reagovanja uslovljava kretanje i indukovanje , dok svemirska inercija reaguje i uslovljava forme. Sve ispoljeno ima i vrstu svesnosti počev od duhovnih formi i entiteta do materijalnih oblika i formi od stringa pa do kosmosa. UM čoveka je virtelni entitet za opažanje i iskustvo objektivne svesnosti koji se razvija i evoluira sa humanom vrstom čoveka i čine ga iskustva iz manifestovanja humanog čoveka pod uticajem slobodne volje, po osnovu odnosa čoveka sa drugim entitetima i okolinom. Sve aktivnosti humanog čoveka ostaju u memoriji čoveka kao i memoriji akaše-etera kao tragovi. Kao što svaki ispoljeni entitet i biće ima svoj oblik svesnosti, tako i humano čovekoliko biće životinjskog sveta imao je oblik svesnosti koji je bio ograničen na emotivnom planu razvoja. Kako je kosmos virtuelni entitet kojim se potvrđuje manifestacija i ispolavanje apsolutne svesti.

Dalja evolucija i razvoj čoveka mogao se ostvarivati kroz sintezu genetskog i dubovnog putem božanske iskre i duše sa božanskom svesnosti i večnosti postojanja, čime je omogućena evolucija čoveka do jedinstva sa apsolutnim bogom. Večna duša iako u drugoj dimenziji postojanja prisutna je u aktuelnom čoveku kao svedok njegove manifestacije i programer ispoljavanja novih ličnosti u školi reinkarnacije spoznavanja i razvoja uma objektivnog sveta u svakoj novoj ličnosti.

Reinkarnaciski procesi razvoja čoveka sa umom traju dotle dok se ne iskuse sve vrste reagovanja u objektivnom svetu postojanja , odnosno dok se ne upotpuni svesnost objektivnog postojanja. Čula koja su se razvila kroz evoluciju životinjskog sveta , određivale su i um takvog postojanja. U sinergetskom jedinstvu takvih čula i takvog uma sa sa božanskom iskrom dušom i njihovom svesnosti, nastala je nova vrsta humanog čoveka koja će pored objektivne svesnosti iskušavati i svest o sebi i kosmičku svest, da bi završila evoluciju kao holografska tačka u apsolutnoj svesnosti.

Sinergetskim jedinstvom genetskog i duhovnog humana vrsta dobila je sposobnosr reagovanja slobodnom voljom, a sa tim i dalji razvoj emotivnog i mentalnog uma sa sposobnošću sticanja iskustva i kompletne objektivne svesnosti. Pošto je božanska iskra i duša humanog čoveka indukovana od apsolutne svesnosti ona u sebi nosi i kompletan program manivestacije kroz koju se mogu iskusiti svi oblici svesti do jedinstva sa apsolutom, i koji su sudbina čovekove evolucije. Objektivno i materijalno stvaranje i ispoljavanje dešava se pod većim uticaje svemirske inercije i slobodne volje, za što se ispoljava um kao instrument objektivnog shvatanja i objektivne svesnosti, i samim tim nosi veću konotaciju negativnosi manifestacije.

Čovek sa umom okrenut je sebi sa snagama posesivnosti i okrenut je u pravcu objektivne spoznaje i smrti, sa slobodnom voljom koja umogućeva razvoj svih negativnosti. Takvo čovekovo usmerenje ga tjera prema patnji i bolesti, ograničenjima , negativnosti do smrti. Tek sa smirivanjem i transcendiranjem uma čovek se okreće prama božijoj volji, miru i sreći, celovitoj svesnosti i večnosti postojanja. U sadašnjoj objektivnoj svesnosti na zemli, sve okolnosti na zemlji uslovljavaju čoveka da se sa umom kreće i pravcu reinkarnaciskih procesa i smrti, a veoma retki pojedinci idu u drugom pravcu ka slobodi i božanskoj volji, celovitoj svesnosti i večnosti.

Za razliku sporih reinkarnaciskih evolutivnih procesa koji će trajati još stotinu hiljada godina čovek može da u samo jednom životu iskusi svu evoluciju i dođe do celovite svesnosti i večnosti. Izbor svoga puta u evolucije bio je ,jeste, i biće u slobodnoj volji svake ličnosti. U ovom vremenu bitno je da se skinu tajne u postojanju i manifestaciji i da one budu moguće prisutne svakom čoveku, a zavisno od njegove zrelosti on će birati svoj put evolucije i duhovnog razvoja. Humanom čoveku je namenjeno da prvo u potpunosti razvije um i stekne objektivnu svest postojanja. Tek sa kompletnim razvojem objektivne svesnosti, čovek može da razvija svest o sebi , azatim i kosmičku svest.

Čovekova evolucija u objektivnom postojanju odvija se kroz reinkarnaciske procese, što možemo smatrati svojevrsnom školom evolucije. Ova evolucija se odvija kroz transcendenciju. Transcendencija se odvija putem spoznaje. Sve ono što se spozna u potpunosti sa mehanizmima uma isto se može i transcendirati i brisati iz karmičkog ponavljanja i ulaziti u više nivoe spoznaje.

Taj proces transcendencije prati i i smanjivanje vibracija čovekovog tela i uma i ulazak u nivoe viših oblika svesti. Smirivanjem tela i uma snizuje se i nivo njihovih frekfencija kada se um zaustavi prestaje i njegovo obrtanje i kretanje i tako se um transcendira , i tada u čoveku nastupa njegov drugi entitet individualne svesnosti i božanske iskre sa svojstvima integrisane intuitivne i objektivne svesnosti. Tako čovek ulazi u stanje bogočoveka sa manjom frekfencijom svesti i mogućnosti komunikacije sa drugim duhovnim i božanskim bićima kroz razne dimenzije postojanja. Sinergetski proces stvaranja i ispoljavanja kroz sve dimenzije postojanja prožet je zakonitostima kombinovanja , induktivnog stvaranja novog i zakonima kompenzovanja u oblike i forme.

Svest i sposobnost reagovanja ograničava svemirska inercija i na taj način se konpenzuju oblici i forme. I sve što se stvori i ispolji u forme ima i svoj oblik svesnosti, počev od duhovnih formi i entiteta, pa do materijalnih hormi i oblika počev od stringa pa do kosmosa. Kao što vidimo um čoveka je virtuelna forma inverzna virtuelnoj formi svesti, kojim se ispolava shvatanje objektivne svesnosti postojanja.

Samu svesnost čini sposobnost reagovanja i memorije. Prvobitno čovekoliko biće životinjskog sveta imao je odgovarajući oblik svesnosti koji je bio ograničen na materijalnog i energetskog organizovanja i delovanja i sa izvesnim emotivnim oblicima reagovanja. Dalja evolucija takvog čoveka mogla je krenuti sa nadgradnjom duhovnog na dostignuti nivo genetskog razvoja u životinjskom svetu, kroz integraciju odgovarajuće virtuelne forme božanske iskre sa božanskom svesnosti i večnosti postojanja.

Sinergetskom sintezom genetskog i duhovnog ispoljila se vrsta humanog čoveka sa večnom dušom, individualnom božanskom svesnošću koje su prisutne u humanom čoveku kao svedok njegovog manifestovanja, sve dok traje reinkarnaciski proces razvoja čoveka sa umom. Reinkarnaciski procesi razvoja čoveka sa umom traju dotle dok se ne iskuse sve vrste reagovanja koje su moguće u objektivnoj dimenziji postojanja, odnosno dok se ne upotpuni objektivna svesnos humanog čoveka.

Čula koja su se razvila kroz evoluciju životinjskog sveta, kroz sinergetsko jedinstvo sa božanskom iskrom, dobila su sposobnost reagovanja slobodne volje , te dalje mogućnosti razvoja emotivnog i mentalnog uma, sa komponentom večne duše, koja u sebi nosi večnost i božanski program razvoja humanog čoveka do holografskog jedinstva sa najvišom formom apsolutne svesti. Um je virtuelna forma svesnosti koja se razvija sa razvojem humanog čoveka kroz reinkarnaciske procese. Um se razvija pod uticajem slobodne voljei ispoljavanja otpora u odnosima između individua i individua i okoline.

Otpor u odnosima ispoljava memoriju i um koji obuhvata sve ispoljeno, koje čini podlogu za stvaranje navika koje postaju šeme i djelovi uma za dalja ispoljavanja. Svesni i potsvesni um obuhvata sva iskustva i navike stečene kroz reinkarnaciske procese humanog čoveka. Želje i strahovi čine obrtne snage uma. U objektivnom materijalnom svetu postojanja preovlađuju uticaji svemirske inercije, koja daje negativnu konotaciju svega ispoljenog u objektivnom svetu pa i umu, što um drži usmerenim prema destrukciji i smrti, i sam je instrument shvatanja objektivnog sveta i njegove manifestacije. Takva priroda uma sama je sebe ograničila u vremenu trajanja života i povezivanja u reinkarnaciske procese koje prati i usmerava duša.

Ono što ostaje od jednog uma po završetku jednoga života humanog čoveka je memorija njegove manifestacije u tome životu, koja ulazi u nasleđe duše, odnosno individualne svesnosti čoveka. Na bazi iskušenih reagovanja u životima objektivnog postojanja , sve što se ispoljilo kao negativno, vraća se u novi život na popravni, da bi se osvestilo i uskladilo sa božanskom voljom. Remanencija slobodne volje koja se izražava kroz želje i strahove pogon je za kretanje uma.

Drugim rečima rečeno reinkarnaciski prosesi si i škola iskušavanja objektivne svesnosti, dok god ne utihnu želje i strahovi kao snage pokretanja uma. Spoznajom svih mehanizama želja i strahova i osvešćivanjem ukupne manifestacije kroz reinkarnaciske procese um se smiruje i smanjuje se njegova frekfencija. Shvata se mehanizam uma i postojanja i čovek otkriva svest o sebi i svojoj višedimenzijalnosti i svojoj ulozi u postojanju. Sa tom svesti o sebi um prestaje, a iza njega ostaje samo memorija o manifestaciji koja je u posedu onog drugog entiteta u humanom čoveku a to je božanske iskre i duše. Koji su do tada bili svedok u manifestaciji i programiranju reinkarnaciskog osvešćivanja i školovanja. Sa ovakvom stečenom objektivnom svesti i svesti o sebi, humani čovek prelazi u stanje bogo čoveka, koji nastavlja evoluciju u sticanju kosmičke svesnosti. Ovakvo biće postaje svesno svoje večnosti prati zakone božanske dimenzije postojanja i ne podleže procesima reinkarnacija. Osvešćivanjem kompletne manifestacije u ovom objektivnom postojanju prazni se potencijal posesivnosti i slobodne volje i potencijal reagovanja želje i strahova uz transcendiranje uma i uz nastup individualne božanske svesti, što humanog čoveka uvodi u drugu božansku dimenziju postojanja.

 

Dok je god čovek u umu sa spoljnim čulima on je ograničen na objektivnu svesnost postojanja, on je okrenut ka smrti, i njegova je svesnost ograničena sa tom dimenzijom postojanja. Da bi došlo do evolucionog zaokreta humanog čoveka od puta reinkarnacije, smrti i slobodne volje, potrebno je um smiriti i transcendirati , ostvariti smrt ličnosti, što čoveku omogućava ulazak u celovitost svesnosti i iskušavanje viših božanskih dimenzija postojanja.Ovaj put evolucije humanog čoveka je put spoznaje i on nije lak, najteži je ali i najsvestraniji, što je potvrdio i istoriski put razvoja i evolucije humanog čoveka, gde je svega nekoliko ljudi išlo ovim putem i ostvarilo jedinstvo sa božanskim.

Ova iskustva su u ovome 21 veku prisutna u kolektivnoj svesti čovečanstva i dostupna su pojedinačnim ljudima iznesena kao iskustva pojedinaca. Znanja o celovitosti humanog bića i celovitosti spoznaje, prisutna su i na zemlji više hiljada godina, ali su ostajala kao tajne dostupne samo onim u božanskoj milosti i sa reinkarnaciskom zrelosti. Sada kada je preostalo samo jedna trećina perioda razvoja humane vrste moguće je da se ubrzava razvoj uma i svesti. Jer su tajne stvaranja i evolucije otkrivene za one koji su sazreli.

ZRELOST SE PREPOZNWJE KOD ONIH LJUDI KOJI SU UMIRILI SVOJ UM I KOJI PREPOZNAJU BOŽANSKI ENTITET U SEBI. Oni koji su zreli naići će na sadršaje o celovitoj spoznaji i biće privučeni njima i sa tim će izlaziti na puteve bogospoznaje. Ljudi na putu samo spoznaje imaju mir u sebi i taj mir indukuju i u svoju okolinu, imaju potpuno razumevanje i mogućnost celovite spoznaje, njhova je enetgija ljubav za sve i prihvatanje svega što jest. Takvi ljudi donose mir i ljubav na zemlju. Sva zvanična edukacija ljudi kroz organozovane institucije za obrazovanja na zemlji toliko su opterećena konzervatizmom i tradicionalizmom i ograničena objektivnim oblikom svesti da su potrebne hiljade godina za otkrivanje istinitih spoznaja i i stvaranje uslova da se one šire na zemlji. I to su zakonitosti objektivne svesnosti i objektivnog postojanja na zemlji. Nažalost i verska vaspitanja kao i većina porodični vaspitanja okrenuta je ka obrazovanju i vaspitanju u jačanju uma, a to je suprotno od otkrivanja celovitog svesnosti i celovitog čoveka.

Jedan od puteva i iskustava kojima se ređe ide i koje su prošli veoma retki ljudi u traganju i otkrivanju celovitog čoveka i celovite spoznaje nalazi se u BIBLIJI ZA NOVO DOBA i njenim prilozima ,a koje je moguće dobiti na sajtovima na srpskohrvatskom i na engleskom jeziku. Na srpskohrvatskom jeziku. http://solair.eunet.yu/dbeli ili pod imenom autora Drago Bjelica. Na engleskom Jeziku: http://www.thebibleforthenewage.com

 Ko ima reinkarnacisku zrelost i shvata ova pisanja , napravio je pomak u zaokretu od puta ka smrti, prema putu ka večnosti. Decembar 2009 godine Drago Bjelica