SINERGIJA --BOŽANSKA ZAKONITOST STVARANJA I MANIFESTACIJE

Poimati i govoriti o sinergiji i manifestaciji zahteva celovitu svesnost.

Celovita svesnost proističe iz shvatanja i iskušavanja multidimenzijalnog manifestovanja i postojanja. Manifestacija se izražava kroz svesno reagovanje i kretanje uslovljavano svemirskom inercijom.

Svemirska inercija je svemirsko bezgranično inertno polje koje na svako postojanje deluje sa nesvesti i ne postojanjem da bi isto pretvorila u ništavilo, što ona i jeste po sebi. Svest sa sposobnošću reagovanja je drugi potencijal koji ima osobine svesti i reagovanja i suprotan je potencijalu svemirske inercije.

Potencijal kretanja i svesnosti na potencijal inercije deluje induktivno između sebe. Inercioni potencijal na kretanje i svesnost deluje kompezativno.

Indukcija i kompenzacija čine sinergiju i prouzrokuju ispoljavanje novog što uzrokuje manifestovanje. Ovo manifestovanje pošto još ne postoji materija možemo nazvati virtuelnim. Sa kretanjem se virtuelno ispoljava i vreme i različite vrste reagovanja i svesti kao prostor za kretanje umova i svesti.

Svako kretanje pa i reagovanje u svemirskoj inerciji ostavlja i tragove koji predstavljaju memoriju manifestovanih događaja.

Svako kretanje koje se kreće kroz medij sa suprotstavljenim osobinama indukuje u tom mediju nova kretanja sa novim osobinama Potencijal svesti i reagovanja krećući se kroz svemirsku inerciju koja mu se suprotstavlja kroz sinergetske ptocese zakrivljuje putanju kretanja potencijala svesti i kretanja jačajući potencijal njegove snage ispoljavajući novu osobinu svesi poprimajući i određene osobine nesvesnog svemirske inercije, i tako zatvara kosmički krug kretanja.

Taj krug kosmičkog kretanja ima svoje polje sa osobinama svesti, volje i snage koje deluje induktivno unutar kosmičkog kruga koji je ispunjen inertnim poljem i izvan kosmičkog kruga u polju svemirske inercije.Svemirska inercija koja se opirala kosmičkom kretanju zatvorila je isti u krug sa stalnim kretanjem, i samim tim uslovljavanjem indukcije spolja ka svemiru i manifestacije unutar kosmičkog kruga.Svemirska inercija nastoji da spreči induktivno dejstvo kosmičkog kruga na spoljni svemir indukovanjem spoljnjeg kruga okomitog na kosmički kruk kretanja i sa svemirskim osobinana inertne svesti volje i snage.

Taj krug sa svojim osobinama koje sa stanovišta svesti pretstavljaju haos uravnotežuje dejctvo kosmičkog kruga u odnosu na spoljni svemir.

Ova dva kretanja zatim ispoljavaju iddukcione i kompenzacione procese između sebe i počinju sinergetski ispoljavati novi kosmički prsteen iz prstena kosmosa koji zatvara novo kretanje sa graničnim dejstvom na prva dva prstena i sa novim svojstvima svoje svesti, volje i snage.

Taj prsten ograničava svako dejstvo iz unutrašnjosti kosmosa koje bi se moglo preneti na svemir.

Taj disk takođe zatvara dejstvo i kosmičkog diska manifestacije i klateći se između kosmičkog prstena i prstena haosa naizmenično ubrzavajući brzinu u veličinu uticaja jednog ili dragog prstena na manifestaciju u disku kosmosa.

Ta dva primarna prstena čine dualno dejstvo u manifestovanju kosmosa i nose potencijal ukupne volje i snaga koje pokreću manifestovanje ukosmosu.

Kosmos je u svemiru ograničen sa ova tri prstena i sva manifestacija u kosmosu odvija se pod dejstvima ovih primarnih prstenova, unoseći relativnost u stvaranju i postojanju počev od sposobnosti reagovanja i svesti, preko volje i snaga o do manifestovanja i ispoljavanja materije. Sinergetska indukcija, i kompenzacija pomenutih kretanja sa svojim osobinama kompenzuju kosmos i u centru kosmosa ispoljavaju apsolutnu svest, kao troje u jednom, kroz sintezu tri svesti, tri volje i tri snage, i koja predstavlja jedinicu kosmosa,i koja prožima kosmos i uslovljava celokupno manifestovanjei ispoljavanje u relativnom vremenu po svim planovima postojanja.. Potencijal volje , svesti i snage apsolutne svesti potiče od primarnih prstenova i njihovih osobina, i njima se svima pripisuje večnost.

Apsolutna svest i promjenljiva dejstva kosničkih prstenova sa faktorima koje oni ispoljavaju sinergetski pokreće i harmonizuje manifestaciju na svim planovima ispoljavanja. Modul kosmosa je virtuelni mehanizam i manifestacija je virtuelna ali promatrana iz različitih tačaka i sa različitim oblicima uma i svesti odražava različite realnosti i različite dimenzije postojanja i odražava relativnost manifestacije i postojanja. Prema tome virtuelni mehanizam kosmosa sa svojom svesti , voljom i snagom stvara i ispoljava relativno sve ono što se stvorilo i ispoljilo i sve ono što će se stvoriti i ispoljiti.

Manifestacija u kosmosu kroz planove ili dimenzije postojanja trajno produkuje involucione relativne procese do ispoljavanja materije i evolutivne procese do ispoljavanja svesti. Ispoljavajuće galaksije predstavljaju združene entitete vasiona, i u svakoj galaksiji je ispoljen virtuelni modul suprotan modulu kosmosa čiji je zadatak da sve ono što nije evoluiralo da vrati u početne potencijale svesti i inercije, analogno crnim rupama.

Svaki plan ili dimenzija ispoljavanja ima svoju svest svoje medije iz kojih se izvodi i formativno postojanje počev od ideja, duha ,misli i energija do materije. Na formatiranje našeg objektivnog sveta utiču manje ili više svi entiteti ispoljeni u kosmosu sa ciljem da se ispolji i iskusi objektivna manifestacija i objektivna svesnost kao kosmička mogućnost.

Svaka sinergetska manifestacija uključuje sve prethodno ispoljeno i njhove uticaje da bi se kroz procese reagovanja indukcije i kompenzacije ispoljilo nešto novo, a to novo ispoljeno ulazi opet u sinergetske procese sa stvorenim u stvaranje novog, što se dešava kroz sve planove postojanja. Sve ispoljeno u sebi sadrži svesnost, indukcije i kompenzacije koja je uslovila ispoljavanje svoje forme..

Supstancija duha potiče od komponenti svesnosti apsoluta i u sebi nosi život, svesnost i reagovanje, i sve što se ispolji ima nešto od ovih osobina. To ukazuje da ze čitav kosmos prožet apsolutnom svešću-bogom, sa životom i mogućnošću reagovanja.

Svaki medij koji se kreće kroz medij sa suprotstavljenim osobinama indukuje u tom mediju reagovanje i novo kretanje sa novim osobinama. Dvije suprotstavljene sile koje se kreću na bliskom rastojanju indukuje dvije nove suprotstavljene sile okomito na početne sile. Na ovaj način se stvara čvrsti spreg sila gde se pravoliniske sile kompenzuju u kružno kretanje nuklearnih sila..

Ovaj proces nazivamo kompenzovanje sila , gde kretanje sa jednog plana prelazi u drugu dimenziju ispoljavanja materije-- string.. Na ovaj način formativni oblik sila prevodi se u formativni oblik materije-.

Sinergetskim procesima stringovi se jedine u razne vrste kvarkova od kojih u daljim procesima dolazi do ispoljavanja subatomskih elemenata a zatim i atoma i drugih formi do molekula, planeta , sunca, zvezda i galaksija. Ovaj proces se odvija trajno dokle god funkcioniše kosmos..

Ovi procesi pretstavljaju sinergetske procese stvaranja novog . Ovi se procesi odvijaju kroz sve planove postojanja. Uticaji svega prethognog na ispoljavanje novog nazivamo holografskim uticajima ili zakonitostima.što nazivamo holističko holografskom paradigmom. Zato kažemo atom ima sličnosti i odražava planetu, sunce i kosmos. Čovek kao sinteza duha i materije , odražava i zemlju i sunce i kosmos i sve oblike reagovanja, umova i svesti.

Sinergijom i holističkim holografskim zakonitostima apsolutna svest prožima kosmos i uslovljava njegovo manifestovanje i ispoljavanje kao i svega u kosmosu održavajući harmoniju i evoluciju. Na isti način i materijalni čovek sa svojom dušom pretstavlja mikro jedinicu koji se sastoji od preko sto milijardi ćelijai svih potencijala umova i svesti koji funkcioniše višedimenzijonalno, koji kroz evoluciju teži ka jedinstvu sa svojim stvoriteljem apsolutnom svesti-apsolutnim bogom.

Kostur virtuelnog kosmosa pored tri početna primarna prstena čine kosmički zraci-strujanja. Dejstva okretnih polja tri primarna potencijala indukuju i kompenzuju potencijale u snage koje teku zracima i čine virtuelni kostur kosmosa. Na ovaj način se sinergetski ispoljava dvanes kosmičkih zraka koje teku iz centra kosmosa da bi se odbile o granični prsten i vraćale i centar. Sinergijom uticaja tri početna potencijalai dvanes zraka kosmos se segmentira u sedam koncentričnih krugova doje zovemo planovima ili dimenzijama postojanja.

Ovakav modul kosmosa ispoljava materijalne čestice Ispoljeni stringovi se u međusobnim uticajima spajaju u složenije čestice u deset različiti veličina i oni pretstavljaju kvarkove . Najsloženiji kvarkovi imaju sposobnost kretanja putem zraka kroz kosmos. U kompenzovanu energiju ovih kvarkova apsolutna svest simpatetičkom indukcijom utiskuje program kosmičke svesnosti koji se ispoljava u kosmičku svest kretanjem ove čestice putem svih zraka kroz kosmos. U ovom procesu krećuća čestica sa božanskom iskrom kosmičke svesti stiče svest o sebi i kosmičku svest. Ovaj entitet sa ovom vrstom svesti koga uslovno možemo nazvati logoidna svest ima mogučnost uslovljavanja evolucije vasiona

Ovakve svesti kroz evoluciju svojih vasiona zadobijaju i objektivnu svesnost, sa čime završavaju svoju evoluciju u jedinstvu sa apsolutom. Logoidna svest sa ostvarenom svesti o sebi i kosmičkom svesti Ponovo kreće kroz kosmos da bi privukla u svoju orbitu u vidu magline božanske iskre i subatomske čestice do svoje tačke ravnoteže u kosmosu gde uslovljava evoluciju svoje vasione. Samo one složenije materijalne čestice u koje apsolutna svest indukuje božansku iskru svesti mogu kroz evoluciju evoluirati do jedinstva sa apsolutnom svesti. Svi ostali ispoljeni faktori koje kreiraju drigi duhovni entiteti i bića nisu večni i ne mogu evoluirati do jedinstva sa apsolutom.U evoluciji naše vasione koju uslovljava logoidna svest naše vasione prvo se ispoljavaju duhovna bića koja kompenzuju snage i energije , zatim duhovna bića koja stvaraju oblike i treće bića koja uslovljavaju duhovne osobine i entitete. Dejstva ovih bića u vasioni mi opažamo kao prirodne zakone. U narednim fazama u vasioni evoluiraju božanske iskre koje omogućavaju evoluciju humanog čoveka.

Božanske iskre nosioci potencijala evolucije humanog čoveka stižu u maglini naše vasione i imaju svoj proces evolicije u vasioni da ovladaju izvasnim zakonitostima vasione do momenta kada ulaze u sinergetsko jedinstvo sa genetskim faktorima čoveka životinje i u materici ispoljavaju novo humano biće koje evoluira u ovoj vasioni.

Taj proces evolucije humanog čoveka traje oko 300.000 godina i već je prošlo 200.000 godina od početka tog procesa. Proces evolucije humanog čoveka obrnut je od procesa evolucije bogova vasiona. Njegov je zadatak da iskusi i ispolji objektivnu svesnost kao doprinos kosmičkom stvaranju , azatim da iskusi svest o sebi i kosmičku svest.

Iskušavanje i sticanje objektivne svesnosti humanog čoveka odvija se kroz reinkarnaciske procese i kroz razvoj virtuelnog entiteta uma. Um je entitet za iskušavanje i spoznaju objektivne svesnosti.

Božanska iskra se u humanom čoveku ispoljava u obliku duše i nosilac je individualne božanske svesti, i planer je i svedok svih reinkarnaciskih procesa kroz koje prolazi duša prikupljajući u svoju memoriju sva reagovanja i iskustva umova što pretstavlja svojevrsnu školu evolucije humanog čoveka.

Razvoj novih bića odnosno novih vrsta odvija se kroz evolutivne kreativne skokove stvaranje novog. A običnim tokom evolucije vrste se mogu usavršavati i nestajati.

Čovek životinja genetskim razvojem vrste dostigao je ispoljavanje do određenog nivoa emotivnog uma, a božanska iskra humanog čoveka donela mu je potencijal daljeg razvoja emotivnog i mentalnog uma kao i potencijal transcendiranja uma kao instrumenta objektivne svesnosti i ulazak u evoluciju viših oblika svesti (logoidne, kosmičke) i do jedinstva sa apsolutnom svesti.

Reinkarnaciskom zrelošću i milosti božijom u ovome vremenu pojedinci mogu skratiti sporu evoluciju od stotinu hiljada godina na jedan vek.Humana čovekova vrsta kroz razvoj objektivne svesnosti ima zadatak da razvije socijalne zakonitosti koje će iza materijalnog čovečanstva ostati u kosmosu kao prirodni zakoni. Razvojem pojedinih nivoa uma i i viših nivoa svesti čovek otkriva i razvija svoju višedimenzijalnost, jer svaki nivo uma i svaki nivo svesti ima svoja virtuelna tela sastavljena od datih medija.

Osvešćivanjem svoje višedimenzijalnosti čovek stiče iskustva i drugih dimenzija postojanja i time osvetljava i oslobađa božansko u sebi.. Kroz ovaj proces prilagođava se i razvija ćeliska materijalna i virtuelna struktura u čoveku DNK fizička struktura u čoveku popunjava se virtielnim strukturama idealnog humanog čoveka i time se otvara put ispoljavanja bogo čoveka i sjedinjavanja sa apsolutnom svesti u vidu holografske tačke.

Kraj dvadesetog i početak dvadeset prvog vjekai pored velikih dostignuća i otkrića nauke kroz objektivnu sposnaju, efikasnog organizivanja društvenih zajednica i država kao i poplave sekti i verskih zajednica odnosi u svetu su duboko haotični sa pretnjom međusobnog uništavanja. Posesivnost i egoizam su došli do svoga maksimuma u svakom djelu i odnosu organizovanog društva Posesivnost i egoizam dostigli su maksimum po osnovu uspostavljanja zakonitosti na kapital odnosu, da te zakonitosti počinju da ruše svoje temelje.

Objektivna svesnost sa spoznajnim instrumentom uma je nastala po osnovu slobodne volje i posesivnih snaga koji su ograničili čovekovu celovitu spoznaju,, spoznaju sebe i spoznaju svoga cilja i zadatka postojanja.

Savremeni čovek izolovan od svojih potencijalnih mogućnosti egzistira u svojevrsnom snu objektivnog postojanja sa svim posledicama takve egzistencije. Ako se pitamo šta zamračuje čovekovu celovitu svesnost, onda vidimo da je to neznanje na kome počiva ograničena objektivna svesnost.. Kako objektivna svesnost sa ograničnim znanjem prožima zemljinu auru i podržava negativne duhovne snage koje uslovljavaju manifestaciju i odnose Ta objektivna svesnost sa svojim ograničenim znanjem djeluje i na tri najuticajnija dejstva u ovome svetu. I to kroz dejstvo nauke, organizovanih vjera i organizacije državavnih uprava. Kroz ova tri faktora se utiče na kompletnu edukaciju populacije. Sva nauka je ispoljena pod uticajem jednog oblika svesnosti i to objektivne svesnosti..

Nauka je učinila veliki napredak u istraživanju objektivne manifestacije , ali je ostala slepa za duhovnu i višedimenzijalnu spoznaju, zbog čega ne može doseći celovitu spoznaju.Nauka čak što negira Duhovnost i višedimenzijalnost postojanja.

Analizom naučnih otkrića u svetu dolazi se do zaklučaka da su naučnici koji su pojedinačno otkrivali novo, koristili u tim procesima intuitivnu spoznaju. Konzervatizam postavljanja nauke na objektivnij spoznaji ograničava brži razvij i ograničava razvoj viših oblika svesti jer on se prenosi na kompletno edukovanje ljudi na svetu i njhovo ograničavanje na objektivnu svesnost

Vjere koje mi danas nazivamo religijama, da bi opstajale i širile svoj uticaj stvorile su svoje vjerske staleške organizacije i potpadale pod uticaj država i nauke ograničene objektivnom svesnošću otstupale su manje ili više od puta bogospoznaje, prilagođavajući svoje delovanje objektivnoj svesnosti i sigurnosti svoga opstanka. Takvom organizacijom razvila se i nametnula verska dogmatika, koja je pri tome širila i strah od boga i ograničavala razvoj intuitivne spoznaje i slobode kod ljudi. Pošto su vjere dogmom ograničavale slobodu duhovnog razvoja i forsirale orjentaciju na retoričko molenje, izazivale su ograničenja duhovnog razvoja. To je izazivalo rascepe u vjerama i osnivanje velikog broja sekti. Na taj način vere i sekte cepajući se i okrećući se sebi razvijale su suprotnosti među ljudima, među društvenim i verskim zajednicama, i to je sve izazivalo i izaziva sukobe i ratove.

Ovo čovečanstvo se ispoljilo da evoluira od čoveka životinje do bogo čovaka i da ostvari jedinstvo u apsolutu, ostavljajući iza sebe humane prirodne zakone kosmičkom nasleđu. Vjere i sekte koje se ne budu usklađivale i prilagođavale evolutivnom božanskom putu ljubavi i bogospoznaje biće prevaziđene i nestajaće u vremenu.

Religija je jedna i postala je od jednog i čitava manifestacija je put otkrivanja božanske sinergetske manifestacije sa rezultatom i ciljem ostvarivanja jedinstva sa apsolutom svih duhovno ispoljenih entiteta. Spoznaja objektivne svesnosti na zemlji je u znatnom delu iskušana i spoznata i postoje uslovi ubrzane evolucije čoveka jer sve više ljudi kreće putem bogo spoznaje.

Razvoj demokratije na zemlji uslovio je da se prosvetljeni ljudi i bogo-ljudi na zemlji više ne kamenuju i ne spaljuju, i oni djeluju induktivno na buđenje ljudi iz objektivne usnulosti,.mada se isti još uvek guraju u anonimnost. Širenjem populacije na putu bogo spoznaje vodi jedinstvu i harmoniji ovoga sveta i to se ne može zaustaviti.

Ovj prilog dodatno pojašnjava neka pitanja obrađena u knjzi BIBLIJA ZA NOVO DOBA. koja se može naci na Srpskom jeziku na sajtu http://solair.eunet.yu/~dbeli

i na Engleskom jeziku na sajtu http://www,thebibleforthenewage.com

 Beograd Oktobar 2009. god. Drago Bjelica