POREKLO SVESTI POSTOJANJA I MANIFESTACIJE

Odgovor na naslovljeno pitanje ne nalazi se u iskustvima savremenog uma nego u iskustvima svesti i ukupne manifestacije, zbog toga iznosim i određenu napomenu čitaocima.

Sadržaj uma obuhvata određena iskustva objektivne umne svesnosti ograničena određenim nivoima frekfencija.

Svest je rezultat unutračnjih ili duhovnih čula i njene su granice kosmičke spoznaje i manifestacije.

Pošto savremeni čovek ima u sebi oba virtuelna entiteta uma i svesnosti on je složeno biče koji potencijalno sadrži više formi i vrsta umova i svesti, kroz koje evoluira od životinje do Apsolutne svesnosti kroz relativna vremena. Različiti nivoi uma i svesti kod čoveka evoluiraju u vremenu kroz različite dimenzije svesnosti. U različitim dimenzijma postojanja vladaju različite zakonitosti koje mogu biti i inverzne, što se odnosi i na spoznaje koje se otkrivaju. Spoznaje u ovom materijalu obuhvataju iskustva iz svih dimenzija postojanja i ukupne manifestacije, što za umnu spoznaju može izgledati i kao nemoguča fantazija. Do koga dođe ovaj materijal imao je milost božiju da ce u kratkim crtama upozna sa svim oblicima svesti i manifestovanja , radi čega je i ispoljena humana vrsta čoveka i upućena u evoluciju. Razumjevanje ovih materijala zavisi od reinkarnaciske zrelosti i razvijenog uma i svesti svakog pojedinca.

Oni koji su još duboko ukorenjeni u umu i ograničeni čulnom spoznajom, neće moći ni da čitaju ove materijale, ali ako budu uporni i pročitaju materijal moći će imati neke prestave o relativnosti svesti čoveka i manifestacije i sagledati i sebe i gde se nalaze u toj manifestaciji. Neki će moći i prepoznati put evolucije i evoluciju čoveka, a neki će moći i da ubrzavaju svoju evolucoiju na putu bogospoznaje. Ovaj put osvešćivanja i evolucije svesti i manifestacije nazvan je putem bogospoznaje jer obuhvata kompletno stvaranje i ispoljavanje u manifestaciji od od neispoljenog do kompletnog ispoljavanja i dekompezovanje svega ispoljenog do neispoljenog.

Čak i u imaginarnom i ne ispoljenom stanju moraju postojati potencijalne suprotnosti koje će pokrenuti sinergetske procese reagovanja, kretanja, akcija, reakcija, indukcija, kompenzacija i dekompenzacija. Svest, postojanje i mnifestacija vode poreklo iz nečega što nije ispoljeno. To nešto što nije ispoljeno ima potencijal iz koga će se kroz manifestaciju ispoljiti odredjene osobine kao što su reagovanje, memorija, svest, život, blaženstvo, ne masenost i ljubav. To što nije ispoljeno ima potencijal vibracije i može se imaginirati kao da sile iz svih pravaca deluju na tu tačku koja vibrira.

To što smo opisali i što je samo potencijal i što nije ispoljeno možemo uslovno Imaginirati kao Neispoljeni potencijal svesti i reagovanja, i ono je uzrok manifestacije. Ovaj potencijal bez njemu potpono suprotstavljenog potenciala ne bi mogao pokrenuti manifestovanje.

Drugo ništa što je okoliš ovoga neispoljenog potencijala ima potpuno suprotstavlje neispoljene osobine prvom potencijalu, a to su potencijalne osobine inercije_nekretanja, smrti, ne svesti, ne postojanje, masenost, odbijanje. Ovaj drugi neispoljeni potencijal možemo imaginirati kao polje u kome u svakoj tačci deluju sile u svim pravcima , koga uslovno nazivamo Neispoljeni potencijal svemirske inercije koji se suprotstavlja manifestaciji u Svemiru.

Ova dva neispoljena suprotstavljena potencijala imaju svoje suprotstavljene potencijale koji pretstavljaju volje i to Božansku volju koja je volja Neispoljenog potencijala svesti i reagovanja i Slobodnu volju koja je potencijal Nespoljenog potencijala svemirske inercije. Ove volje su potencijali koji uzrokuju manifestaciju u procesu stvaranja i ispoljavanja Kosmosa i njegovih sadržaja , a zatim i dekompezovanja Kosmosa i njegovih sadržaja i vraćanje svega ispoljenog u početne neispoljene potencijale.

Jedan ciklus manifestacije čini stvaranje i ispoljavanje Kosmosa i njegovih sadržaja, i dekompenzovanje Kosmosa i njgovih sadržaja koje se odvija putem antikosmičke zakonitosti dekompenzovanja svega ispoljenog u početne ne ispoljene potencijale.

Da bi se u Kosmosu odvijala manifestacija, Kosmos se kompenzuje kao zatvoreni poostor i kretanja pod naponom božanske volje, . završetkom sinergetske manifestacije stvaranja i ispoljavanja i evolucije i postojanja opada božanska volja i preovladava slobodna volja , kada se menja smer kretanja i pošinje se ispoljavatianti antikosmički modul manifestacije , kojim se svi stvoreni i ispoljeni sadržaji vraćaju u početne ne ispoljene potencijale.

Svest ima osobinu da može prožimat čitavi kosmos i da da može bit u jednij tački kao holografska tačka svesti. Iz ove osobine svesti, svo stvaranje u Kosmosu odvija se kroz sinergetske procese na holografskim principima, što znači da sve stvoreno i ispoljeno u Kosmosu utiče na sve što se stvara i ispoljava novo u Kosmosu, a to se dešava kroz sinergetskke procese mješanja,, akciskih i reakciskih reagovanja , indukcija ,međusobnog kompenzovanja i ispoljavanja, ili kroz anti kosmičke procese dekompenzovanja i povratka u neispoljene početne potencijale. Svi ovi procesi su uslovljeni i proizilaze iz potencijalnih suprotnosti osobina početnih potencijala, koji izazivaju međusobna reagovanja, indukovanja, odbijanja, privnačenja, kompenzovanja i dekompenzovanja.

Kroz proces stvaranja i ispoljavanja Kosmosa i svega u Kosmosu, mogu se iskusiti svi oblici reagovanja u Kosmosu i nastanak svih memorija i iskustava, što je dostupno i čoveku kao duhovnom biću koji uspije da iskusi sve tri vrste svesnosti, i to Objektivnu svesnost, Svest o sebi i Kosmičku svest, koje mu omogućavaju i ulazak u jedinstvo sa Apsolutnom svesti, a zatim i spoznaje analogija koje mu onogućuju spoznavanje postojanja i ne postojanja.

Kako vidimo sva manifestacija ,stvaranja, ispoljavanja i dekompezovanja počinju od početnih neispoljenih potencijala koji prolaze kroz razne dimenzije postojanja i vraćaju se u neispoljeno, pri čemu je vibracija uvek odraz kretanja i života a trag kretanja u svemirskoj inerciji pretstavlja otisak kretanja i memoriju koja kumulativno daje svest koja ne zauzima prostor , ali očitava virtuelnu dimenziju vremena kao prostora za kretanje svesnog osećanja umova i svesti koji su takodje relativni. kao i vreme.

Sve ispoljeno u kosmosu je relativna igra manifestacije koja nastaje menja se i nestaje a ostaju tragovi kretanja koje čine svest i znanje koji su osnova novih ciklusa kosmičkog manifestovanja.

Na ovom putu razvoja svesnosti evolucije i manifestacije život je određen kretanjem i svešću, dok je smrt određena inercijom, ne kretanjem i ne svešću .

Sve što se u Kosmosu stvori i ispolji ima u sebi dio potencijala svesti i reagovanja koji daje tom ispoljenom entitetu formu svesno osećanje i kretanje. Sve što se stvori i ispolji ima u sebi život sa odgovarajućom svesti i reagovanjem.

Jednim ciklusom stvaranja i ispoljavanja Kosmosa ispoljava se i Apsolutna svest koja je zakon Kosmosa koja uslovljava svu manifestaciju i ispoljavanje koja zatim prolazi kroz proces dekompezovanja i ulazi kao čista svest u neispoljni potencijal svesti i reagovanja. oslobađajiči se primesa svemirske inercije koje je sinergetski omogućila da se ispolji Apsolutna svest..

Bez Neispoljenog potencijala svemirske inercije ne bi mogla nastati ni manifestacija.jer ona omogucava sinergiju manifestacije..

Čitavi proces stvaranja i ispoljavanja Kosmosa možemo smatrati kao reprodukciju Apsolutne svesti, jer se u toj manivestaciji odvija evolucija svih duhovnih bića pa i ljudi čije je duše indukovala Apsolutna svest.a koji su kroz evoluciju osposobljene kao holografske tačke Apsolutne svesti..

Početni Neispoljeni entitet svesti i reagovanja možemo smatrati i kao čistom svesti. Humane vrste biča u Kosmosu, pa i ljudska bića na Zemlji imaju dušu koja je nastala kao večni entitet indukcijom Apsolutne svesti, i imaju mogućnost evolucije i manifestacoije kroz sve vrste svesnosti i da evoliraju do jedinstva sa Apsolutnom svesti kao njene holografske tačke.

To je sudbina i drugih duhovnih bića koje je indukovala apsolutna svest a koji se ispoljavaju kao snage koje mi nazivamo prirodom.

Ostali entiteti koji se ispoljavaju u Kosmosu počev od stringova, kvarkova, subatomskih elemenata, atoma, planeta vasiona i galaksija takođe sadrže u sebi komponente Neispoljenog entiteta svesti i reagovanja, koji im omogućava oblik, reagovanje život i evoluciju do odredjenog nivoa i koji se na kraju svoje evolucije dekompenzuju i vraćaju u u nespoljene potencijale..

Sve stvaranje i ispoljavanje u Kosmosu odvija se kroz sdinergetske holografske procese koje uslovljava kosmički zatvoreni modul svaranja i ispoljavanja kroz različite dimenzije postojanja.

Svi holografsko sinergetski procesi stvaranja u Kosmosu su komulativni i sve ispoljeno uvek se uključuje u sinergetsko stvaranje novog, i svi procesi stvaranja novog su analogno slični iz čega proističe relativnost, i analogija spoznaja cijele manifestacije.

Da prvo ispoljavanje ne ispoljenog nastaje na bazi neispoljenog entiteta svesti i reagovanja sa neispoljenim naponom vibracije, koji u Neispoljenom svemirskom entitetu inercije počinje da vibrira i da se kreće.Ta vibracija i to kretanje neispoljenog potencijala svesti i reagovanja nazivamo apstraktnim kretanjem.

Svemirska inercija se opire tom kretanjui u toj reakciji ispoljava se sila koja se razlaže na silu koja kretanje savija u kosmički krug kretanja i drugu silu koja pojačava samo kretanje. Ova reagovanja u svemirskoj inerciji ostavljaju tragove i ti tragovi pretstavljaju memoriju.

Kretanje i memorija kao osnov svesti uslovljavaju ispoljavanje virtuelne dimenzije vremena, koja omogućava umu i svesti da se kreću i ispoljavaju u tom vremenu kao u prostoru. .

Na taj način virtualna dimenzija vremena otvara vreme kao prostore za virtuelna kretanja umova i svesti u manifestaciji.To nam takođe govori o virtuelnosti kompletnog sinergetskog stvaranja i ispoljavanja. Neispoljeni potencijal svesti i reagovanja zatvoren je potencijalom Neispoljene svemirske inercije te može da se ispolji kretanje i memorija.

Da bi se mogla nastaviti holistička sinergija stvaranja i postojanja u onome što će postati Kosmos indukcijama i reakcijama između suprotstavljenih osobina se stvara i ispoljava i kompenzuje kosmički modul u kome se ispoljava sve u Kosmosu.

Nakon epoha i epoha kretanja kosmički krug uvlači u svoje kretanje sve više Svemira . Svemir se počinje opirati tomu indukcijom iz sebe i ispoljavanjem novog kruga kretanja koji je okomito na krug kretanja Kosmosa koji je uslovno nazvan krugom Haosa. Svojim okretanjem taj krug haosa indukuje polje koje se suprotstalja kosmičkom polju uticaja kosmičkog kruga na spoljni svemir. Zatim počinje da se ispoljava sinergija uticaja ova dva prstena kretanja između sebe i pod tim uticajem od kosmićkog prstena odvaja novi prsten kretanja koji se naziva Prstenom graničnikom. Taj prsten se klati između dva prethodna prstena i utiče na pojačanja uticaja jednog ili drugog prstena, što utiče na dinamiku promjene uticaja kosmičkih sila u manifestaciji. Ova tri prstena imaju i svoje oblike svesti. Sinergetska sinteza tri vrste svesti indukuje u centru kosmosa Apsolutnu svest , koja je zakon Kosmosa i utiče na sve ispoljavanje u Kosmosu.

Tri pomenuta prstena kompenzuju Kosmos tako da iz njega ne može izaći ništa , čak ni ideja, i svi se uticaji iz Kosmosa odbijaju od prsten graničnik i vracaju se u sinergiju stvaranja u Kosmosu ii zato sve što se stvori i ispolji u Kosmosu nastaje na holografskom principu.

Pored tri rotirajuča pimarna prstena modul Kosmosa se strukturira u sedam koncentričnih prstenova koji takođe rotiraju i i predstavljaju sedam kosmičkih ravni postojanja. Samo sedma ravan pretstavlja ravan objektivne svesnosti odnosno ravan materijalnog stvaranja i ispoljavanja.

Svaka od ovoh sedam ravni ima sfoj diapazon frekfencoija putem kojih se ispoljava i uočava .

Ostale ravni imaju svoje frekfencije ispoljavanja i pripadaju duhovnim hijerarhijama.

Duhovne hijerarhije duhovnih biča takođe evoluiraju kroz kosmičku manifestciju i svoju evoluciju završavaju sticanjem sva tri globalna oblika svesnosti i završavaju u jedinstvu apsolutne svesnosti.

Ljudi kao i druge humane vrste bića imaju inverzan put evolucije u odnosu na druge hijerarhije duhovnih bića. Humane vrste bića u Kosmosu upućuju se da prvo iskuse i steknu objektivnu svesnost, a zatim svest o sebi i kosmičku svest.

Druga duhovna bica kreću u evoluciju da prvo iskuse i steknu kosmičku svest , a zatim Svest o sebi i Objektivnu svesnost, jer oni služe kao prirodne snage koje uslovljavaju evoluciju humanih vrsta i ostale manifestacije..

I humana bića kao i druga duhovna bica nakom iskušavanja sve tri vrste svesnosti dostižu jedinstvo u Apsolutnoj svesti, zato i zaključujemo da se Apsolutna svest reprodukuje putem kosmičke manigestacije.

Duša čoveka indukovana je od Apsolutne svesti i ima mogućnost vibracije i komunikacije apsolutne svesti, ali je njen zadatak da vodi iskušavanje čoveka kroz sve oblike svesnosti i iskustvo kompletne manifestacije, da bi mogla postati holografska tačka Apsolutne svesti.

Promenom vibracije bića mi imamo utisak da se biće i njegova duša širi od tačke do nivoa Kosmosa, ustvari evolucijom biće mjenja svoju vibraciju koja mu omogućava da svoju vibraciju usklađuje sa vibracijom drugih entitete, čime stiče svojsto holografske tačke entiteta čije su vibracije usklađene. Kosmos je jedan kompenzovani dio u Svemiru i u njemu je od početka i Neispoljena svemirska inercija , a takođe je prožet i sa uticajima kosmičkom struktura modula Kosmosa, čiji uticaji kao i uticaji neispoljenog entiteta svemirske inercije prožimaju . Ta dva neispoljena potencijala kao i svi kosmički uticaji pored vidljivih entiteta učestvuju u procesima holografske sinerije i stvaraju, ono što se ispoljava kao novo i ono što je u tom novom više od sume vidljivih entiteta uključenih u sinergiju stvaranja.

Čovek se razvija i evoluira genetski do nivoa čoveka životinje, što je maksimum samo genetskog razvoja. Dalji razvoj i evolucija čoveka životinje mogao se nastaviti pridruživanjem genetskom čoveku životinji novog entiteta duhovne svesnosti koji je indukovan kao duhovna božanska iskra za evoluciju humanih vrsta bića ,Sintezom ove individualne božanske svesnosti (iskre) sa genetskim razvojem čoveka životinje omogućen je evolucija čoveka životinje u novu vrstu humanog čoveka koji može da nastavi evoluciju do večnosti i Apsolutne svesnosti.

Čovek životinja dostigao je izvestan razvoj materijalnog, energetskog i određenog nivova astralnog uma i razvio telesne i umne forme. Dalji razvoj sada humane vrste čoveka nastavlja se genetskim i duhovnim putem kroz reinkarnaciske procese, razvojem telesnih i umnih formi emotivnih i mentalnih tela i umova..

Razvojem mentalnog uma, čovek upotpunjuje svoju objekrivnu svesnost i um mu se počinje smirivati a u njemu u akciju stupa drugi božanski virtuelni etitet svesnost koju uslovno zovemo svest duše. Ovaj entitet sa sobom nosi svu memoriju manitestacije iz reinkarnaciskih prosesa i potencijal Apsolutne sveti koji omogućuju čoveku da iskuse Svest o sebi i Kosmičku svest.

Sa razvojem svesti o sebi čovek stiče mogućnost untuitivne spoznaje i mogućnost komunikacije i povezivanja sa bićima koja imaju više nivoe svesti. Pojedini ljudi u humanoj vrsti imali su božiju milost da brže stiču iskusva kroz reinkarnaciske procese te da ostvare i Svest o sebi kao i da imaju uvide u razvoj kosmičke svesti. Takvi pojedinci mogu da dostignu stanja usklađivanja svojih frekfencija sa višim nivoima svesti i da ostvaruju holografsku vezu sa višim entitetima i da utiču na procese stvaranja koje opažamo kao prirodu i da ta priroda počinje da ispunjava njihove namjere. Tako se mogu ostvariti spoznaje, kompletne manifestacije ili spoznaje zakonitosti o rastu biljnog i životinjskog sveta kada prirodne snage počinju ispunjavati volju pojedinca (Travedi), ili u oblasti duhovnog izlečenja ( Stibal) koja putem duhovnih snaga ostvaruje trenutna izlečenja.

Te sposobnosti mi nazivamo čudima, a one se mogu ostvarivati duhovnim razvojem putem bogospoznaje.

Vibracija sa kojom počinje kosmička manifestacija sastiji se od dva suprotstavljena kretanja, i ona pretstavlja projekciju kružnog kretanja na višoj ravni i ona u sebi prenosi sve potencijalne osobine kosmičkog modula i neispoljenih potencijala svesti i reagovanja i neispoljenog potencijala svemirske inercije. Kružna kretanja kosmičkih prstenova zatvaraju dvije suprotstavljene sile koje se prenose i na vibraciju koja uzrokuje svu holofrafsku manifestaciju i stvaranje u Kosmosu. Struktura kosmičkog modula se upotpunjava sa stvaranjem i ispoljavanjem kosmičkih zraka kojih je dvanaest i one teku iz centra Kosmosa, odbijaju se od prstena graničnika i vračaju u centar Kosmosa, a zatim nastavljaju kretanje na drugu stranu do prstena graničnika od koga se odbijaju i kreću nazad u centar Kosmosa, tako ova kretanja zatvaraju osmicu koja postaje trajni oblik kretanja u Kosmosu.

Zrake pretstavljajuu puteve kretanja svega što se ispoljava od svesti do materije. Ovako ispoljeni kosmički modul ispoljava manifestaciju i stvaranje svega u Kosmosu i na svm njegovim ravnima postojanja. U Svemiru je sve relativno samo neispoljeni potencijali su večni. Materija ne postoji kao iskosnski oblik postojanja. Materija je samo kompenzovani oblik kretanja kompenzovanih snaga koju opažamo na sedmoj ravni postojanja, kao materiju sa određenim frekfencijama. U glavnim crtama prikazati ću i kako nastaje materija.

Materija nastaje sinergetskom kompenzacijaa suprotstavljenih sila koje se seku na bliskim rastojanjima. Dvije suprotstavljene sile koje se mimoilaze na bliskim rastijanjima indukuju nove dve suprotstaljene sile koje sa prve dve sile čine čvrsti skreg sila koji kretanje ovih sila zatvara u krug. Rezultat tog kompenzacionog procesa na našoj sedmoj ravni mi opažamo kao energetski smotiljak odnosno kao string čije se osobine uočavaju i kao energija i kao materija. Vidimo da postoji potpuna analogija u stvaranju i Kosmosa i stringa, na analogan način se spajaju i ispoljavaju i kvarkovi ,. svi subatonski elementi, atomi, sunca, planete, vasione i galaksije, kao i sve ispoljeno u Kosmosu.

Čovek kao i druga humana bića u Kosmosu su stvoreni da iskuse sva tri oblika svesnosti (objektivnu svesnost,svest o sebi i kosmičku svesnost) kao i celokutnu manifestaciju i ostvare jedinstvo sa Apsolutnom svesti.

Završetkom evolucije u pojedinim galaksijama ili kosmosu i kada se smanji napon božanske volje mogu da se ispolje i anti kosmički moduli analogni crnim rupama koji dekompenzuju sve ispoljeno u pojedinim galaksijama ili Kosmosu kao celini u tom slučaju prestaje dinamika prstena graničnika mjenja se pravac ktetanja i ispoljava se dekompezujuća sila prstena haosa koja uslovljava anti kosmički modul i vračanje ispoljenog u neispoljena stanja. Iz Tog stanja moze da se pokrene novo stvaranje kosmosa.

Evolucija na zemlji usolovljena je za evoluciju objektivne umne svesnosti i razvoja Svesti o sebi. Ovaj ambijent nije podešen za evoluciju i i razvoj viših oblika svesnosti. Ovi oblici svesti zahtevaju duhoovnu dimenziju postojanja u koju će na određenom stepenu razvoja preći i humana ljudska bića. Iskustvom manifestacije stiče se znanje i memorija, znanje o manifestavije vodi biće u stanje čiste svesti.

Ono što se razvija u svijetu objektivne svesnoti kao nauka jeste jedan pristup ili tehnologija koja spoznaje razvoj i evoluciju u objektivnoj svesnosti, koja je postavila svoje temelje na čulnoj objektivnoj svesnosti, odnosno samo jednom delu postojanja. Postavljajuci temelje na samo čulnoj umnoj objektivnoj svesnosti nauka je izgrađivala demagošku strategiju i zid koji onemogućava čoveku iskustva drugih dimenzija postojanja i celovitu svesnost i celovito postojanje.

Svest o sebi, Kosmička i Apsolutna svest su izvan objektivne svesnostia a pogotovu čista svest kao početni neispoleni potencijal. Svaki oblik reagovanja i memorije je oblik svesti i života. Svaki oblik svesnosti odražava se određenim vibracijama i ima i individualni i kolektivni karakter.i dijapazon svesti i postoji u određenoj dimenziji postojanja.

Utvrđujući svoj demagoški zid objektivne svesnosti nauka je virtuelno ograničila svoj doseg spoznaje na objektivnu svesnost, u kojoj jedno relativno stanje materije utvrđuje kao početak manifestacije. Spoznaja o manifestaciji se samo može obuhvatiti spoznajama kroz virtuelna iakustva stvaranja, kompenzovanja, i manifestacije, kao i kompletnim procesima rastvaranja i dekompenzovanja svega stvorenog i ispoljenog u manifestaciji, ili drugim rečima ispoljenosti i neispoljenosti.

Neke manifestacione procese koje je nauka mogla da uoči kao što su lančane reakcije, promene stanja svesti, crne rupe, antimateriju, predpostavke o crnoj materiji i crnoj energiji, eteru, ukazuju da je materija samo jedan vid relativnog postojanja, ali njena dogma o materiji ne dozvoljava joj prevazilaženje te granice. Spoznavajući pomenute procese i ulazeći u spoznaje promenjenih stanja svesti nauka će moći doći do celovite spoznaje i ukupnog manifestovanja.i njegove cikličnosti u svemiru.

Spoznajom analogija u postojanju i virtuelnim iskustvima u raznim dimenzijama postojanja, da se zaključiti i o reverzibilnosti procesa stvaranja i rastvaranja u manifestaciji. Iskustvo i memoriju iz svih tih procesa možemo nazvati znanjem. Znanje i iskustvo koje se stiče u manifestaciji pripisali smo entitetu Apsolutne svesti kao zakonu kosmosa u koje stanje dostižu svi duhovni entiteti koji evoluiraju u Kosmosu. Međutim postoje znanja i iskustva koja se ostvaruju u procesima rastvaranja i dekompenzacija svega stvorenog.

Sva ova znanja i iskustva pripadaju čistoj svesti u ne ispoljenom koga smo uslovno nazvali Neispoljeni potencijal svesti i reagovanja. Ukupno iskustvo nalazi se u onom što smo nazvali Početni neispoljeni potencijal svesti i reagovanja koga možemo uslovno zvati početni neispojeni potencijal svesti i reagovanja i to bi odgovaralo bogu stvaraocu ispoljenog i neispoljenog postojanja.

Manifestacije se odvijaju ciklusno u svemiru. U svakom siklucu se ostvaruje i Apsolutna i čista svest. Ko dostigne reinkarnacisku zrelost u svojoj evoluciji na putu bogospoznaje može koristiti određena iskustva iz BIBLIJE ZA NOVO DOBA I IZ NJNIH PRILOGA: i na taj način ubrzavati svoj duhovni razvoj.

BEOGRAD septembar 2012. God.

Drago Bjelica