Amajlija menat i sistrum – amajlije sreće i radosti

Amajlija 'menat', u kombinaciji sa 'sistrumom', često se rabi u drevnom Egiptu od najranijih vremena, a nose ih bogovi, božice, faraoni, kraljice, svećenici, svećenice, obični smrtnici … Ove amajlije obično se drže u rukama, ali 'menat' se može objesiti i oko vrata. Namjena amajlije 'menat' bila je osigurati nositelju iste radost i sreću, a drevni Egipćani pripisivali su joj i magične osobine, te su vjerovali da su u njoj, mistički gledano, sjedinjeni muški i ženski spolni organi. Amajlija se izrađivala od bronce, kamena, porculana, a kada bi bila stavljena na pokojnika vjerovalo se da će mu ista osigurati moć života i opetovanog rađanja. 'Sistrum' koji se rabio u kombinaciji s amajlijom 'menat' predstavlja muzički instrument (čegrtaljku, zvečku) koja je bila načinjena od drvene drške, drvenog, metalnog ili glinenog okvira u koji su se umetale prečke na kojima su bili praporci (zvončići).

Amajlija shen i shenu – simboli vremena i imena

Amajlija 'shen' zapravo predstavlja putanju Sunca i drevnim Egipćanima simbolizira neograničeno vremensko razdoblje, zapravo, simbol je vječnosti. Ova amajlija stavljala se u sarkofag pokojnika u namjeri da mu osigura vječni život sve dok se Sunce kreće nebeskom putanjom.  Tijekom prikaza balzamiranja dvije božice sestre, Izida i Neftida kleče u blizini mumije i rukama se naslanjaju na amajlije 'shen'. Amajlija 'shenu' zapravo je izduženi simbol 'shen', a poznatija je možda pod nazivom kartuš (ovalan okvir ili izdužen prsten koji uvijek okružuje hijeroglife imena egipatskih faraona). U najranijem vremenu to je uže koje je namijenjeno da zaštiti ime od štetne magije, a kasnije postaje amajlija 'shenu' (kartuš) čija je temeljna namjena spriječiti gubitak imena (identiteta).