Verska zabluda da je naša zemlja centar vasione i Kosmosa istoriski je dugo trajala. Istoriski dugo traje i naučna zabluda da je veliki prasak početak nastanka manifestacije i stvaranja Kosmosa.

Za Kosmos se smatra da je neograničen, iako u ne ograničenom prostoru ne bi mogle da se izvode manifestacije.

Veliki prasak materije koji se locira prije četrnaest milijardi godina smatra se pocetkom manifestacije, kao i da se Kosmos stalno širi.

Sve su to pogrešne pretpostavke na kojima je utemeljena aktuelna nauka i na osnovu čega se usmjerava edukovanje i izgradjuju drustveni odnosi, i usmjerava razvoj civilizacije u pravcu posesivnosti, destrukcije i ništavila. To je zbog rano utvrdjenog naučnog stava da je sve postojanje materijalno i da postoji samo umna čulna svesnost na kojoj su udareni i temelji nauci. To i nije neka greška nego je tim omogucena vremenska distanca da humana bića iskuse i sve negative vrste reagovanja u iskušavanju objektivne svesnosti kroz reinkarnaciske procese, gde još dominira snaga kosmičke slobodne volje, kojoj je koren u Potencijalu svemirske inercije.

Na srecu da se evolucija postojanja i ispoljavanja programira na drugim oblicima svenosti i to svesnosti uslovljene božanske volje koja evoluira u modulu Kosmos kroz sva duhovna bića do nivoa Apsolutne svesti, koja je večna, i koja pripada duhovnoj dimenziji postojanja.

U bibliji za novo doba opisana je višedimenzijalnost čovekovog tela koje se sastoji od četiri umna tela i tri duhovna tela.. u ovom slučaju bi prikladnije bilo da ova tela zamjenim izrazom polja jer su u stvari od četiri umna tela tri energetska a jedno je materijalno. Sva ova četiri tela su formirana pod većim uticajem slobodne volje, dok se tri duhovna tela izgradjuju pod većim uticajem uslovljene božanske volje. Četiri umna tela imaju različite frekfencije ali sličan napon i smer obrtanja, dok tri duhovna tela imaju isto tako razlicite frekfencije ali obrnuti smer obrtanja. To je razlog da su um i svest inverzni, te im je i inverzno svesno osecanje. Zato se i dešava da kada je um u akciji on izoluje individualne bošanske svesti duše od svoga izvora božanske volje i za to je vreme ona prisiljena samo da svedoči o manifestaciji čoveka u reinkarnaciskim procesima.

Zato samo kada se um umiri, transcendira ili umire individualna božanska svesnost čoveka dolazi u vezu sa snagom i svojim izvorom, i čovek stiče sve vrste svesnisti

Manifestacija kao kosmički iterativni procesi se odvijaju kroz kosmičke procese stvaranja, ispoljavanja i evolucije svega što se u Kosmosu ispolji, a zatim dekompenzacije i depolarizacije svega ispoljenog, i vraćanje svega ispoljenog u stanje neispoljenih Početnih potencijala. Pri tom samom procesu ispoljavanja evoluiraju individualne svesti do nivoa apsolutne svesti. Ti se procesi ponavljaju sa svakom novom kosmičkom manifestacijom. Procesi kosmičkih iteracija su toliko dugi da ih za jedan kosmos možemo smatrati večnim.

Ono što je ustvari apsolutno večno su dva neispoljena početna potencijala koji uvek ispoljavaju KOSMOSE i vracaju sve isoljeno u početno sebe.

Da bi obavljali svoju stalnu funkciju kosmičkog perpetumobila, ti potencijali imaju potpuno suprotstavljene osobine iz kojih nastaju reagovanja, indukcije, kretanja, memorije, kompenzovanja i dekompenzovanja.

Ovim pomenutim procesima se prvo kao sinergetdki kosmički ispoljeni entitet pojavljuje kretanje. Ispoljavanje svesnog kretanja počinje manifestacija. Sa početkom kretanja ispoljava se i vreme kao virtuelni entitet manifestovanja,kao virtuelni prostor u kome se um može kretati u prošlosti i budućnosti..

Potencijal svesti i reagovanja u ispoljeno prenosi svojstva svesti i frekfencije i druge svoje osobine, dok Potencijal svemirske inercije u ispoljeno prenosi inerciju maseniost, ne kretanje i smrt. Neispoljeni Potencijal svesti i reagovanja je apstraktni pojam i možemo ga smatrati čistim duhovnim entitetom svesti i reagovanja. Neispoljeni potencijal svemirske inercije je takođe apstraktni pojam stanja neograničenog svemira , čije polje ne dozvoljava ničem da se stvori i predstavlja polje ništavila..

Potencijal svesti i reagovanja usled svoje frekfencije i suprotstavljenog napona počinje kretanje kroz svemirsku inerciju. Tim činom počinje manifestacija. Svemirska inercija se suprotstavlja kretanju Potencijala svesti i reagovanja i zakrivljuje to kretanje u kosmički krug, dok drugom svojom komponentom jača snagu kosmičkog kruga kretanja. Smer kretanja kosmičkog potencijala svesti i reagovanja opredeljuje stvaranje i ispoljavanje kosmičkog modula kao sinergetskog entiteta stvaranja i ispoljavanja. Suprotstavljenost uticaja potencijala omogućava sinergetske procese mješanja, reagovanja , indukovanja, i kompenzovanja koji se ispoljavaju kao sinergija stvaranja i ispoljavanja novog. Pored ispoljenih entiteta u sinergetskim prosesima se uvek uključuju i neispoljeni potencijali koji utiču da novo ispoljeno bude više od uključenih ispoljenih entiteta.

Sve novostvoreno i ispoljeno uvek uključuje i komponente svesti i reagovanja. U svemu ispoljenom svest i reagovanje uključeni su kao forma duhovnog arhetipa koja odredjuje formu i svesnost ispoljenog entiteta. Arhetipni entiteti imaju duhovnu prirodu i nemaju masenost, i bez njh se ništa ne može ispoljiti počev od duhovnih entiteta i bogova do stringova, kvarkova i drugih subatomskih elemenata.

Manifestacija počinje sa ispoljavanjem duhovnih komponentii arhetipa i ide u proses ispoljavanja kosmičkih polja i snaga, kako duhovnog tako i materijalnog stanja procesa . Trostruka obrtna polja koji svojim kretnjem ispoljavaju tri kosmička kruga prema svemiru su kompenzovana i ne prenose uticaje na njega, nego samo unutar Kosmosa. Ovi krugovi svojim kretanjem indukuju polja svesti, magnetizma, elektriciteta i segmentitaju kosmički disk u sedam koncentričnih prstenova i dvanes kosmičkih zraka. Sedam koncentričnih prstenova čine fragmente sedam vrsta dimenzija postojanja sa svojim vrstama svesnosti i vremena, a dvanes zraka su putanje indukovanih sila koje teku iz centra Kosmosa odbijaju se o granični prsten i vraćaju prema centru Kosmosa praveći formu osmice , stvarajući uslove za involucije u ispoljavanje materije , te je materija samo forma kompenzovane energije, i kao takva pojavljuje se samo u frekfencijama objektivnog sveta postojanja. Svaku dimenziju postojanja prati i uslovljava odredjeni oblik svesnosti.

Svaki oblik svesnosti uslovljava i ispoljavanje svoga vremena kao prostora za kretanje i reagovanja umova i svesnosti. Kretanje je nosilac svesti i života i to kretanje kroz svemirsku inerciju iza sebe ostavlja trag koji predstavlja memoriju reagovanja indukovanja i kompenzovanja, koje kretanje izaziva u svemirskoj inerciji.

Iteracijom memorija uspostavlja se svest reagovanja

Proces sinergije obuhvata ispoljene entitete i ne ispoljene potencijale koji se međusobno mešaju i između kojih nastaju akcije, reakcije, indukcije i kompenzacije i to sve ispoljava nove entitete. Pošto je Kosmos kompenzovan i zatvoren prostor iz njega ne mogu izaći nikakvi uticaji i sve se ponovo ukljucuje u procese stvaranja i ispoljavanja. To obezbeđuje da se sve stvaranje i ispoljavanje u Kosmosu odvija holografski, a to znaci da sve stvoreno utiče na ispoljavanje svega novostvorenog.

Sinergija ispoljavanja novog odvija se fraktalno, i tu se isto ogleda uloga svesti i reagovanja u kosmickim procesima, kako u duhovnom tako i u materijalnom postojanju. Sve materijalno prolazi kroz formu stringa, koji je kruženje kompenzovane energije, STRINGOVI SE KOMPENZUJU U KVARKOVE I DRUGE VRSTE SUBATOMSKIH ELEMRNATA ZADRŽAVAJUCI KOMPEZOVANA KRETANJA ENERGIJA KOJE KRUŽE KAO I MEĐUSOBNA Braunova kretanja.

Sva materija je živa a život joj čine kompenzovane sile i kretanja u njoj.

Čovekova čula su gruba i sa ograničenim frekfencijama da ne mogu sagledavati kompenzovana kretanja i sile. Svest je drugačiji duhovni entitet od uma, i ona sagledava duhovne entitete i sudjeluje u njihovoj gradnji i evoluciji. Zato je čitava manifestacija i evolucija Kosmosa usmjerena na rast i evoluciju svesnosti, i da bi iz dimenzija uma prešla u dimenzije svesti.

U evoluciji čoveka životinje na genetskoj osnovi pridružena mu je i božanska iskra svesti koja mu je otvorila mogucnoct evolucije do Aapsolutne svesti.

Apsolutna svest se ispoljava sinergetski kroz kompenzaciju kosmickog modula od tri primarna kruga kretanja i njhovih svesnosti, i to čiste neispoljene svesti koja je svojstvo Potencijala svesti i reagovanja, zatim nesvesnosti koja je svojstvo Potencijala svemirske inercije kao i svesti graničnog kruga kretanja koji je ispoljen njihovim sinergetskim uticajima.

Apsolutna svest prožima čitavi kosmos u istom trenutku i ona je zakon stvaranja ispoljavanja i evolucije Kosmosa. Ono što ja nazivam čistom svesti to je svojstvo neispoljenog Potencijala svesti i reagovanja i od nje potiče sve kretanje sav život sva svesnost i svo blaženstvo u manifestaciji Kosmosa. Od njega potiče i sav potencijal uslovljene (božanske) volje.

Drugi Potencijal svemirske inercije izvoriste je svojstava inercije, ne kretanja, smrti i slobodne volje, koja se svojstva takođe prenose na sve ispoljeno u Kosmosu. Um humanih vrsta ispoljava se putem čula čije su frekfencije ograničene pa je samim tim ograničena i njegova percepcija, a što je usklađeno sa manifestacijom u objektivnoj svesnosti.

Nauka je razvila određene instrumente koji mogu biti zadovoljavajuci u manifestaciji objektivne svesnosti, dok ista nije u mogucnosti da dosegne istine o celini i funkcionisanju i bića i manifestacije, dok ne razvije i druge oblike svesnosti.

Čovek je višedimenzionalno biće, jer se sastiji od više tela odnosno polja, koja funkcionišu u više dimenzija postojanja. Izvorno materija ne postoji niti je nastala velikim praskom.

Materija je ustvari kompenzovani oblik energije u kretanju.

I SAMA ENERGIJA JE KOMPENZOVANO STANJE SVESTI I REAGOVANJA I INERCIJSKIH SVOJSTAVA POTENCIJALA SVEMIRSKE INERCIJE.

Kako vidimo sama manifestacija polazi od neispoljenih svojstava potencijala. Sva duhovna kosmicka ispoljavanja su takođe nevidljiva za humana bića. Čak i ispoljavanje svih subatomkih elemenata do atoma su nevidljiva čovekovom opažanju, dok ne razvije sve vrste svesnosti.

Dostignuti reinkarnaciski nivo razvoja umne svesnosti na zemlji, dozvoljava da se vrši zaokret u pogledu na svet i postojanje , i da se sa smtnog puta uma zaokreće ka večnom putu svesnosti na kome i počiva sva kosmička manifestacija. To zahtijeva potpuni zaokret u edukovanju, na čemu su usmjereni i moji napori. Indukovane snage u Kosmosu teku zracim Kosmosa do prstena graničnika i od njega se odbijaju da bi se vratile ponovo u sinergetsku evoluciju Kosmosa.

OVI ZRACI SE U CENTRU KOSMOSA PRIBLIŽAVAJI NA SUBATOMSKE RAZDALJINE I USLED OGROMNIH BRZINA IZMEĐU SUPROTSTAVLJENIH SILA SE INDUKUJU DVIJE NOVE SUPROTSTABLJENE SILE KOJE SA PREDHODNIM SILAMA ISPOLJAVAJU ČVRSTI SPREG SILA I TAKO SE KRETANJE I SNAGA KOMPENZUJE U STRING KAO SMOTULJAK ENERGIJE, ŠTO MI OPAŽAMO KAO MATERIJU.

Po odrađenim principima se stringovi spajaiu u kvarkove i druge subatomske elemente i tako se ispoljava involucija preko atoma planeta, vasiona i galaksija. Dok god traje Kosmos u njemu se ispoljava materijai evoluiraju duhovne snage svesti. Kada duhovni entiteti ispoljeni od strane apsolutne svesti dođu evolucijom do jedinstva apsolutne svesti dolazi do ravnoteže slobodne volje i božanske uslovljene volje , i dolazi do promjene smera kretanja i nastaju anti kosmički procesi de kompenzovanja svega ispoljenog u Kosmosu i i vraćanje u stanje početnih potencijala, odakle može ponovo da krene kosmička manifestacija.

Procesi dekompenzacija analogno crnim rupama mogu da se odvijaju i po galaksijama. Kako vidimo Kosmosu je permanentan cilj da uslovljava evoluciju duhovnih indukovanih vrsta do Apsolutne svesti, što znači da se Apsolutna svest reprodukuje kroz manifestaciju i isspoljavanje svih kosmičkih entoiteta.

Duhovni entireti koje indukuje apsolutna svest su Bogovi Vasiona koji uslovljavaj stvaranje i evoluciju vasiona, Duhovna bića koja moduliraju ispoljavanje snaga, Duhovna bića koja uslovljavaju stvaranje oblika, duhovna bica koja uslovljavaju ispoljavanje duhova i individualne svesti božanski iskri koje se pridružuju ispolavanju humanih vrsta u Kosmosu, među kojima su i ljudi na zemlji.

Sva ova pomenuta uhovna bića kroz svoju evoluciju prvo stiču kosmičku svest pa svest o sebi i na kraju objektivnu svesnost. Jedino humane vrste bića u kosmosu prvo stiču objektivnu svesnost pa zatim svest o sebi i na kraju kosmičku svesnost i jedinstvo sa apsolutnom svesti.Sva ova duhovna bića iskušvanjem sve tri ove svesnosti ostvaruju holografsko jedinstvo sa Apsolutnom svesti.

Iako je za poimanje našeg uma i naše svesti Kosmos i Apsolutna svest večni, oni to nisu već su i oni nastali manifestacijom i sa istom nestaju. Večnim možemo smatrati samo dva početna neispoljena potencijala, od kojih poćinje manihestacija i u koju se vraća sve manifestovano, da bi se ciklus mogao nastavljati.

U evoluciji humane vrste nema preskoka , ali se mogu vršiti ubrzanja. Prvo se moraju iskusiti četiri vrste umne svesnosti kroz reinkarnaciske procese, a zatim iskušava više oblike svesti kroz intuitivnu svesnost kao i razne vrste kosmičkih svesti. Na kraju čovek ovlada i analogijama kada sagledavasvu manifestaciju od neospoljenog do neispoljenog.

Iskušavanjem svesti o sebi čovek spoznaje svoje spoljnu ( objektivnu ) sves i unutarnju (duhovnu svesnost) kai i svoju ulogu u manifestaciji. Čovek na ovom stepenu razvoja se smatra prosvetljenim.

Svest i um su u čoveku dva suprotstavljena virtuelna duhovna entiteta.

UM potiče od genetske evolucije ,a svesnost duse od indukcije Apsolutne svesnosti koja je pridružena genetskom divljem čoveku, koja je besmrtna i imogućuje čoveku evoluciju do Apsolutne svesti.Um je u komunikaciji sa svojim telom i spoljnim svetom.

Svest je virtuelni svesni entitet za duhovnu spoznaju, i njegovaprirodna veza je saduhovnim svetom odakle crpi spoznaje i životnu energiju. Zato kada um radi svest je zatvorena i može samo da svedoči o manifestaciji čoveka. Um stvara svoj virtuelni protor i vreme i on je njim ograničen. Svest ima druge frekfencije kojima su omogucene komunikacije sa duhovnim svetom postojanja kroz prostor i vreme te mogućnost celovite svesnosti. Iteracije u postojanju Kosmosa su večne i svaka manifestuje ispoljava Apolutnu svest i Kosmos.

Spoznajom manifestacije dolazi se do svih vrsta svesti, a to je već i sada moguće rijetkima koji su izabrali put bogospoznaje.

 Orebič juni2012 Drago Bjelica