"Ljeto je stavljeno pod uticaj arhanđela Urijela, čije ime znači ‘’Bog je moje svjetlo.’’ Tokom ljeta cijela priroda je u vatri, i 24. juna, na praznik Svetog Ivana Krstitelja, nakon ljetnog solsticija, tradicija je da se pale vatre i slavi pjesmom i plesom pobjeda topline i svjetlosti. Urijel nije spomenut u kršćanskoj tradiciji, i crkva nije podupirala taj običaj da se slavi Sveti Ivan, jer ta okupljanja oko vatre muškaraca i žena koji pjevaju, plešu i piju cijelu noć, često završi u pretjerivanjima.

Ljetni solsticij koji se nalazi u trenutku kada sunce ulazi u konstelaciju Raka, gdje je Venera u rastu, zar ne, praznik je vatre, ali fizičke vatre, zemaljske. Urijel je arhanđel sefirota Malkut, zemljine sfere: vatra kojoj vlada nije samo ona koja daje da zrije žito i voće, to je takođe i unutrašnja vatra planete, koja održava jednu materiju u fuziji, gdje se stvaraju metali, minerali, i koja je čak povezivana s paklom.

U nekim tradicijama ljeto simbolizira jedan zmaj koji bljuje vatru. Upravo je zmaj ta mitska životinja koja živeći pod zemljom i ne izlazi za drugo nego da pali, grize i uništava. Ali je takođe i čuvar svih sakrivenih bogatstava, dragog kamenja i dragocjenih metala, voća zemlje. Tu takođe mnoge tradicije slave heroja koji je bio sposoban ubiti zmaja i dočepati se njegova bogatstva. Evo onoga o čemu bi učenik trebao meditirati: to što ljeto oslobađa svoje podzemne snage, ne znači da se trebamo prepustiti da nas pojede zmaj. "

Omraam Mikhaël Aïvanhov