| Napoleon III | |
|---|---|
| Car Francuza | |
 | |
| Vladavina | 2. decembar 1852 - 4. septembar 1870 |
| Prethodnik | de facto Louis Eugène Cavaignac de jure Ludovik Bonaparte |
| Nasljednik | de facto Louis Jules Trochu de jure Napoleon Eugenije Bonaparte |
| Supružnik | Eugénie de Montijo |
| Djeca | |
| Napoleon Eugenije Bonaparte | |
| Dinastija | Bonaparte  |
| Otac | Ludovik Bonaparte |
| Majka | Hortense de Beauharnais |
| Rođenje | 20. april 1808 Pariz, Francuska |
| Smrt | 9. januar 1873 Kent, Ujedinjeno Kraljevstvo |
Napoleon III (punim izvornim imenom Charles Louis Napoleon Bonaparte; 20. april 1808 - 9. januar 1873) bio je francuski predsjednik od 20. decembra 1848. godine do 2. decembra 1852. godine, te kasnije francuski car od 2. decembra 1852. godine do 4. septembra 1870. godine.
Bio je sin Ludovika Bonapartea i Hortense de Beauharnais, te bratić Napoleona I i unuk njegove prve supruge Jozefine de Beauharnais. Protjeran je nakon 1815. godine. Godine 1839. napisao je Les idées Napolépniennes i bio umiješan u dvije neuspješne pobune 1836. i 1840. godine. Vratio se u Francusku nakon pobjede revolucije 1848. i iskorištavajući vještom demagogijom političko-društvene prilike postigao da bude izabran za predsjednika republike. Ubrzo je pripremio uspješni državni udar 1851. godine, na osnovu kojeg se sljedeće godine proglasio carem.
Za njegove vladavine ubrzan je ekonomski napredak zemlje, uz ostalo i grandioznom rekonstukcijom Pariza, i položeni su temelji francuske kolonizacije Indokine. Značajno je pomogao Pijemontu u borbi protiv Austrije u rat 1859. Pokušavajući spriječiti ujedinjenje Njemačke, 1870. je zaratio sa Pruskom, doživio katastrofalan poraz, koji je neposredno izazvao slom njegova režima. Nakon puštanja iz pruskog zarobljeništva emigrirao je u Ujedinjeno Kraljevstvo.
bglavac
irida
