Mihail Semjonovič Cvet

 

Mihail Semjonovič Cvet (14. maj 1872, Asti, Italija - 26. juni 1919, Voronezh, Rusija), (ruski Михаил Семёнович Цвет) bio je ruski botaničar koji je poznat po otkriću adsorpcione hromatografije. Na ruskom jeziku, njegovo prezime znači boja.

Majka mu je porijeklom iz Italije, gdje je i rođen. Otac mu je bio ruski diplomata. Ubrzo nakon njegovog rođenja, majka mu umire.

Odrastao je u Ženevi, gdje je i studirao. Stiče titulu magistra nauka 1893. na odjeljenju za fiziku i matematiku Univerziteta u Ženevi.

Ubrzo se preusmjerava na botaniku, te stiče titulu doktora nauka 1896. u području biologije stanice.

Seli se u St. Petersburg 1896. pošto mu je otac opozvan iz inozemne službe. Započinje rad u biološkom laboratoriju na Ruskoj akademiji nauka.

Pošto njegova diploma iz Ženeve nije važila u Rusiji, započinje ponovno studiranje. U međuvremenu radi kao nastavnik botanike za žene. Postaje asistent u laboratoriji pri Institutu za biljnu fiziologiju na Univerzitetu u Varšavi.

Godine 1903. postaje asistent profesora. Po početku Prvog svjetskog rata bježi u Moskvu te 1916. u Gorki u blizini Moskve. Postaje profesor botanike 1917. i direktor botaničkog vrta pri Univerzitetu u Tartu (Estonija).

Kada su njemačke trupe okupirale grad 1918, Univerzitet je evakuiran u Voronjež, veliki grad na jugu Centralne Rusije. Tamo i umire od kronične upale grla 26. juna 1919. u svojoj 47. godini.

Cvet je otkrio komatografiju, metodu kemijske analize, tokom svog istraživanja biljnih pigmenata. Koristio je likvidnu adsorpciju stupčaste kromatografije sa kalcijum karbonatom kao adsorbentom i petroleter-etanol mješavinom kao eluentom pri separaciji klorofila i karotenoida.

Ovu metodu je opisao 30. decembra 1901 na XI Kongresu naturalista i liječnika u St. Petersburgu. Prvi štampani opis se pojavljuje 1903. u Žurnalu Varšavskog društva naturalista-sekcija biologija.

Njegov rad je dugo vremena bio ignoriran iz raznih razloga: prije svega događaji u Rusiji početkom 20. vijeka, činjenica da je on pisao samo na ruskom jeziku što nije bilo razumljivo većini na Zapadu.

Tek 10 godina kasnije radovima Martina i Syngea ponovo se istražuje kromatografija i razvija sve do danas.

Kromatografija je metoda odvajanja koja se zasniva na različitoj raspodjeli komponenti uzorka između dvije faze od kojih je jedna nepokretna (stacionarna) a druga pokretna (mobilna). Stacionarna faza može biti čvrsta ili tekuća, a mobilna tekuća (tekućinska kromatografija) ili plinovita (plinska kromatografija). Komponente se pod utjecajem mobilne faze kreću kroz stacionarnu fazu različitom brzinom i tako se razdvajaju.