95. RAZGOVOR PET POČELA

 

        “Umorih se”, reče voda. “Stala bih s kruženjem”.

        “Klonula sam”, reče vatra. “Stala bih s gorenjem”.

        “Nemam više snage”, reče kamen. “Raspao bih se”.

        “Dosadilo mi da me dišu”, reče zrak. “Rastao bih se”.

 

        Ali eter, peto počelo, reče:

        “Meni umor i dosada ne mogu prići. Jer ja niti kružim, niti plamtim, niti tečem, niti stojim. Ja postojim. A u poslu postojanja nema mjesta ograničenim poslovima”.

        “Ograničenim”?! povikaše četvoro njih uvrijeđeno. “Posao života nazivaš ograničenim”?!

        “Onoga časa kad pomisliš da ga ti obavljaš, on takvim postaje”, glasio je odgovor.

         

 

        Smakovi svijeta ne tiču se postojanja.

 

 

Vesna Krmpotić, DIVNI STRANAC, knjiga 9. (još neobjavljeno)