smoren nocnom morom
umornog oka usnulog uma
gledam te zagrnutu sjecanjem
znam, ovcica medju vukovima
sigurna i blazena ko u bajci
nemoj sreco da se zaboravis
vukovi ko vukovi
zaborave dogovore svoje
ukrasce ti dusu
dusa netaknuta sjecanjem
krhka i njezna
ne zna sto se sprema
vucije te gledam
ocima krvave zudnje
zivotom ti zivot hranim
otpuzacu sumom praznom
tminom okruzen sam
vucije sobom svoj
umornog oka usnulog uma
gledam te zagrnutu sjecanjem
znam, ovcica medju vukovima
sigurna i blazena ko u bajci
nemoj sreco da se zaboravis
vukovi ko vukovi
zaborave dogovore svoje
ukrasce ti dusu
dusa netaknuta sjecanjem
krhka i njezna
ne zna sto se sprema
vucije te gledam
ocima krvave zudnje
zivotom ti zivot hranim
otpuzacu sumom praznom
tminom okruzen sam
vucije sobom svoj