mala kap
na paukovoj mreži
zatitra i zasjaji
iza hrasta
sova se oglasi
opomene dva žuta vučja oka
od čovjeka da se spasi
sakrije ga šuma duboka
zahvalan vuk bješe
nijemo se zahvali
mali pauk to je gledao
kiša mrežu mu pokvari
pa novu začas splete
samo granu niže
a mjesec žuti
uhvaćen među granje
na nju srebro niže
kiša prestane u trenu
trava mokra diše
u njoj vučje stope
blatnjave od kiše