Ako strah razgolitiš
i skineš mu dronjke što vise
i nadom ga okitiš
on se strese
i pobjegne od tebe
kao da postojao nije
više te srce ne zebe
svi strahovi
samo su proizvodi tvoga uma
koji se iz dosade igra
ako dozvoliš
zavrti se u tebi kao čigra
nogom ga šutneš
maske skineš
duboko udahneš
više se ne brineš
u osmjehu rastočiš
nebu se prepustiš
zaboraviš na njega
ime Božje izustiš
otopi se
poput lanjskog snijega