Trenutak Snage...Trenutak Mira...
Isprepliću se kao list i cvijet ...
Dok jedno mirisom nosnice nam dira...
Drugo daruje hlad što miluje cvijet...
U Trenucima Svetim,kad utihnuo je cijeli svijet ...
Obnavljamo snagu , punimo si pluća ...
Pa krećemo u nama Nepoznati Let...
Po vremenu kišnom , il' za dana vruća...
Snaga sad nas tjera ... pa jurimo svom silom...
Kroz proplanke, šumarke , planinske vrhunce ...
Čini se da postajemo nježnom cvjetnom vilom ...
Prijatelj su Nebo...Vjetar ... More ... ili Sunce ...
Energija tad sklada najljepšu baladu ...
Molekule poskakuju, pa lagano plove...
I ne shvaćamo baš svi ,tu Svjetlosnu Nagradu ...
Već Snagu gubimo na neke druge snove...
Trenutak Snage ...Trenutak Mira...
I ništa u Vječnosti više od toga nam ne treba...
Tračak Svjetlosti u Nutrini što milozvučno svira ...
Regeneracija ... Davno Zaboravljenog Neba...
irida
bglavac
