Poznatim stazama koračam
kud hodali su mnogi,prije mene
i dok u iste predjele svraćam
čekaju me tamo njihove sjene
I iste greške pravim,što činili su oni
dok u iste prizore uranjam
jeka njihovih koraka,u meni zvoni
i život njihov ko da sanjam
Jer, svi mi, iste prolazimo pute
jedinstvo duša,što visinama teži
u nama,njihove sjene šute
prošlost sva ,u nama još leži
Nad nama je isti mjesec žut
sunce isto,i plave zvijezde
možda nam osvjetljavaju put
te stare duše,što se u nama gnijezde...