Uz tiho pucketanje vatre
Kad noć se polako spušta
Iz sumraka što već tu je
Izranjaju slike žive.
Plešu i lete
U ritmu plamička
Svjetle i titraju poput iskre
I dok se jedna slika ugasi
Druga jasnija izranja
Prošlost se tako ponovo rađa
Iz komadića drva što vatru stvara
I živi...i diše...
I cići...i plače..
Pa se onda polako
Sa vatrom ugasne.