Ja sam opsjenar
koji živi od iluzije , ja sam ogledalo koje
nema svoj vlastiti lik a živim od slučajne rime i krećem se slučajnim pokretima jednog
svijeta koji je u meni satkan i ja u njemu.
Tko je u koga tu utkan kao
najfinije tkanje
vođen pomno i s ljubavlju kao Nit .
Gdje počinje i završava cijelo tkanje ili se
nadovezuje poput ljubavnih pahulja
nestašne djece koji savijaju svoj vrat i
proviruju iznad te kreacije i kreatora .
Tko zna kud vodi taj čarobni tepih satkan
od iluzija al prožet
ljubavnim nitima
glavnog opsjenara - Uma i Razuma ,
čudna li kreacija , čudesnog uma
čudesnog Djeteta...
irida
bglavac
