Na nebeskim poljanama
sniva nerođena duša,
među bijelim oblacima
sa anđelima zbori
Na nevidljivoj liri
vječnost prebire žice,
i simfonija svemira
kroz beskraj odzvanja,
na zemlji jedno dijete
anđele male sanja
A onda se zrak smiri
na zemlju duša siđe,
anđeo joj čuvar
potajice priđe
i zastre joj zjene
Duša roditelje izabere,
priđe im poput sjene,
na besmrtnost zaboravlja,
kao luč ljubavi
svijetu se javlja