ja sam čist
kao kap djetinja
kao angel sa nebesa
bijelih teških krila
nad ponorom bezdanim
teškim od suza
jesam li čist?
da li me bol ljudska
i duboka tama
zanese u jastvu
i srce moje
prinese kao žrtvu
na kamenu zdrobljenu
od prejake smrti
na mrkom kamenjaru?
ja čist sam
kao tračak sunca
što kroz grud' mi bije
kao veliko Sunce
u proljetnom danu
da otpočinem mirno
u jastvu besmrtnom
a tiho živovanje
i nada u buduće dane
da upravi mi mis'o
prema Istini
koja je sav moj smis'o
Istina što upravi
sav život
i sav ljudski dah
u koji sam gled'o
znajuć' da velebnijeg
Božjeg zdanja
nisam sanj'o
samog sebe kao ranu
duboku cijeliv'o
miru spokojnome
krila velika dao
da ne padne od pobjede
u ljudsko beznađe
zanese me hvalospjev
vječne ljubavi
i omeđim tu tajnu
kopljima zlatnim
i kerubimima jakim
i ne sruših svijet
nista se ne sruši u nj'
ništa se ne sruši u me
nego nađoh
majušno plodno sjeme
nadoh Tebe.
Zlatan Gavrilović Kovač