Blaga svjetlost sutona
pada na na moje sanjive zjene
čarobnjak neki
iluzije od sjena stvara
drveće kraj puta
napušteno gnijezdo ptice
rumena zraka sunca
dotiče mi lice
na pupoljku ruže
paukova sjaji pređa
šišmiši nisko kruže
suton tiho se primiče
dotičući mi misli
budeći u meni sjetu
ko da sama sam
na ovom svijetu
Oglasi se sova
na lov se noćni sprema
u prašini puta
ostale nečije stope
odlomljena grana
a onda sve utihne
tišina oko mene sama
Blaga svjetlost sutona
noć u sjenama sniva
prva zvijezda na nebu
beskraj mom oku otkriva