AUTOBUS

neki dan bas jutrom rujnim

krenuh autobusom u Centar sam

ta Grad je velik

sezdeset milja tamo i amo

bijelo mlijeko bih popio za zajutrak rani

kadli jedna tamna laydi

sjede tik do mene

zapravo htjedoh reci

posve crna bijase, crna kao ugljen tezak

sto da radim misljah tada

mjerih je neprimjetno

i mjerih sebe sama

i rekoh joj konacno

tamna jesi, crna kao ugljen tezak

ali vlati kose tvoje

drugacije su boje

ona tada iglu izvuce

plesti vunu u autobusu stade pa mi rece

IZBUBAT CU TE BUDALO JEZU

zar ne vidis da vunu pletem

crveni demper nosit ces sutra

jer ja sam uprav ljuba tvoja

zlatan gavrilovic kovac