Sve je oko mene apsolutno...relativno ...
I život i smrt...
Fontana radosti dok pršti od veselja ...
Ponornica tuge satkana od želja ...
Trenutak istne ... trenutak laži ...
Lik preobučen u neprijatelja ...
Prijatelj prikriveni ... a najdraži ...
Lepet krila ...

Zaron tijela dok klizi po Dubini ...
Buka gradskog prometa ...
Trenutak proveden u samoći .. .

U Tišini...
Masa i težina materijalnoga života ...
Pogled uperen u Nebo ...

Nevidljiva Ljepota ...
Apsolut u Duši što čeka porod svoj ...
Strah... kad saznala sam što je hladan znoj...
Osmijeh ponajljepši ...

Mjesečeva zjena ...
Osjećaj da Netko me prati ... ili je to samo sjena...
Pitanja beskonačna ... u relativnom nizu ...
Časak ...

Bljesak ...

Spoznaja ... da toliko smo blizu ...
Jer sve je relativno ...
A možda i nije...
I dok ovu pjesmu pišem kao da se Netko smije...
Ovoj malenoj igri skrivača ...
Apsolutno ... Relativno ...
Stvoreno je da probudi davno usnulog Spavača...

(safiris.blog2007)