Najjužniji japanski otok Okinava je bio poprište završne bitke u Drugom svjetskom ratu. Pet decenija kasnije, u martu 1995., Okinava postaje poprištem nove, historijske, drame nakon što je sportski ronilac odlutao dalje od uobičajenih sigurnih koordinata južno od otoka. Kroz bistru Pacifičku vodu ugledao je veliki kameni objekat na morskom dnu zarastao u korale. Napravio je nekoliko fotografija kolosalnih kamenih monolita. Slijedećeg dana fotografije su se pojavile u najvećim japanskim dnevnim novinama. I… polemika je otpočela; da li je riječ o prirodno oblikovanim kamenim blokovima ili rezultatu ljudskih ruku?
Sportski ronioci počinju sa pretragama obližnjih otoka i morskog dna. Istog ljeta dolazi se do novog, šokantnog otkrića: ogroman kameni luk. Zahvaljujući jakim podvodnim strujama koralji se nisu uspjeli uhvatiti na više hiljada godina staru kamenu podlogu. Ovog puta nije bilo sumnje: riječ je bila o građevinama nastalim upotrebom alata.
OTKRIĆE KOJE MIJENJA HISTORIJU
Japanska javnost se uzburkala. Da li se radilo o otkriću koje treba da mijenja koncept ljudske historije? Naime, poznato je da u posljednjih 12.000 godina nije bilo tektonskih poremećaja večih razmjera u okolini japanskih otoka. Očigledno je, onda, da su kameni blokovi ostaci civilizacije koja je postojala davno prije oficijelnih naučnih tvrdnji.
Pretraga morskog dna se nastavlja. Prije početka jeseni, te 1995. godine, pronađene su još tri lokacije sa podvodnim građevinama, hramovima, trgovima, stepenicama, putevima, stiliziranim likovima morskih životinja…
Između 1995. i 2005. godine ukupno je pronađeno još osam novih podvodnih nalazišta na potezu izmedju Japana i Tajvana. Njihove podvodne lokacije variraju: od sedam metara dubine do preko 35 metara. Kameni putevi i raskrsnice povezuju podvodne građevine između malog otoka Yonaguni i otočića Kerama i Aguni. Njihova razdaljina je oko 500 km!
Da li se na dnu Pacifika nalaze ostaci megapolisa iz doba prije početka “službene” historije?
građevinama ceremonijalnog karaktera.
Uklesane stepenice i kameni blokovi koji leže jedni na drugima pod pravim uglom, kružne terase i šestaugaoni potporni stubovi, pravilni kameni putevi samo su potvrđivali tezu da je civilizacija koja ih je gradila raspolagala sa vrlo naprednom tehnologijom.
CIVILIZACIJE PRIJE 12.000 GODINA?
Geološki dokazi ukazuju na činjenicu da je sa krajem zadnjeg ledenog doba prije 12.000 godina došlo do otapanja velikih količina leda. Na pojedinim mjestima Planete nivo mora je porastao za oko 100 metara. To je vjerovatno bio slučaj sa ovim kopnom u blizini današnje japanske obale. Mnogo veća kopnena masa nego što je to današnji
Mnoge historijske legende govore o postojanju majke svih civilizacija u Pacifiku pod nazivom Mu (ili, od XIX stoljeća, uvriježen je naziv Lemurija u Zapadnim krugovima). Između Japana, preko Mikronezije i Polinezije do obala Uskršnjih otoka, prostirala se kopnena površina sastavljena od niza većih otoka. Ako je ona bila pradomovina čovjekova, onda su podvodne kamene građevine oko Jonagunija prvi materijalni dokazi njenog postojanja.
Veliki broj knjiga posljednih decenija donosi niz spiritualnih viđenja civilizacije Mu, odnosno Lemurije. Sažeto, riječ je o drevnoj civilizaciji koja je egzistirala prije i uporedo sa Atlantidom. Vjeruje se da se Mu prostirala u južnom Pacifiku, u trokutu između Sjeverne Amerike, Azije i Australije. Na vrhuncu svoje civilizacije stanovnici zemlje Mu su bili vrlo duhovno razvijeni.
bglavac
edin.kecanovic
