POSTAVLJANJE KONSTELACIJE

Kada su predstavnici izabrani, terapeut traži od klijenta da ih postavi u prostorni raspored na osnovu svog osećaja gde je njihovo “pravo” mesto. Klijent mora da bude usredišten i da raspoređivanje izvede s poštovanjem kako prema članovima porodice (ili drugim elementima) koje postavlja, tako i prema samim predstavnicima. Postavljanje ne treba da zavisi od određene vremenske šeme i nije poželjno da bude razultat logičnog razmišljanja ili predhodnog zamišljanja. Ono se izvodi bez postavljanja u određene položaje ili uz određivanje gestova, bez komentara i instrukcija predstavnicima od strane klijenta.

Kada se klijet vrati na svoje mesto pored terapeuta, počinje da se razotkriva bezvremena konstelacija. Priroda duše i njeno delovanje nije u odnosu sa vremenom. Živi i mrtvi su jednako prisutni i mi ne znamo koji događaji i sudbine su još živi i aktivni u porodici. Slika konstelacije, po svojoj prirodi, započinje priču u jednom trenutku, kompresuje, saboja vreme i pokreće događaje povezane po svom uzroku i delovanju. Stoga istovremeno, mogu da postoje slike, prošlosti, sadašnjosti i budućnosti.

Terapeut posmatra kako je klijent postavlio predstavnike. Na osnovu svoje intuicije i služenja “porodičnoj duši” on oseća klijenta, predstavnike i grupu. Na osnovu slike koja nastaje, čak i najsitniji utisak može da bude značajan za dalji razvoj procesa.

Kada se klijent usredišti i fokusira na problem, to nalik magnetnom polju, omogućava porodičnoj duši da se sakupi i nakon toga privuče elemente, raspoređujući ih u određeni prostorni raspored, po linijama sile koje postoje u energetskom polju. Predstavnici koji su u “porodičnom polju” odgovaraju na prisutne sile svojim pokretima, gestovima i rečima.