IZBOR SISTEMA

Mi smo istovremeno uključeni u mnogo unutrašljim i spoljašnjih sistema odnosa. Sistemi koji postoje u nama i oko nas, nisu izolovani jedan od drugog, već su međusobno povezani na mnogo složenih načina. Da bi se postigao pokret, porodični raspored, kao bilo koji duhovni proces, usemrava se na određeni segment u toj kompleksnoj mreži odnosa. Delovanje u tom jednom segmentu, razrešenje i povezivanje, kasnije, nalik talasim na  vodi, dovodi do promene, restruktuiranja i pomeranja i u drugim delovima i sistemima, kako spoljnim, tako i unutrašnjim.

Izbor sistema koji će biti postavljen zavisi od problema ili teme a nadopunjuje se informacijama iz intervijua sa klijentom. Teraput obično donosi odluku da li će postaviti sadašnji porodični sistem ili sistem iz koga klijent potiče.

Ako tema obuhvata odnose sa decom, obično se za početak postavlja sadašnji porodični sistem. Veoma često se u njemu vidi efekat predhodnih generacija, pa se kasnije uključuju i raniji porodični sistemi, na primer roditelji klijenata, njegove babe i dede i drugi značajni predci.

U slučaju da problem obuhvata odnose sa roditeljima, obično se postavlja se primarna porodica iz koje klijent dolazi.

Kada klijenti postavljaju teme koje nisu direktno vezane za primarni ili sekundarni porodični sistem,  kao što su fizčke bolesti,  različita psihička stanja (strah, depresija, agresija, nesigurnost, nemanje mesta, krivica, novac, dugovi) na njih se najčešće gleda kao na pripadnike porodice, događaje ili sudbine koje su isključeni iz porodičnog sistema, odnosno na one kojima je iz nekog razloga oduzeto pravo da pripadaje.

Da bi se postepeno razotkrivala unutrašnja dinamika, pokazalo se je dobro držati se neophodnog minimuma, što praktično zanači, da konstelacija počinje sa nekoliko predstavnika, što je ponekad sasvim dovoljno, te da se kasnije razvija uključivanjem neophodnih članova sistema. Konstlacija može da počne i samo sa jednom osoboma, samim klijentom.

Generalna ideja vodilja je, da kad god se terapeut dvoumi, potrebno je da ima u vidu da ono što služi budućnosti ima prioritet nad onim što je bilo u prošlosti. Terapaut ne treba da razmišlja o tome koji sistem, ili koji broj ljudi je uključen, već potrebno služi i veruje klijentovoj “porodičnoj duši”.