Do tamnice nemira
stihom opločen put-
već po navici... misao
uobličena u sliku njegove
neobičnosti...
Voda je,
Hrana je,
zvuk njezinoj tišini...
Zategnuo je čvrsto
crvenu vrpcu
umjesto okova
posred mekih,
paperjastih snova-
zadovoljan sobom.