Sinoć je noć ... zamirisala na ... lavandu ... i nebo je popirimilo onu neku ... ljubičastu boju ...

Vjetar je utihnuo , a čežnja naših tijela ... da postanu jedno ... izbrisala je svaku riječ ... sa naših usana ...

I samo nekoliko pokreta naših ruku ,bilo je sasvim dovoljno da ... sve ono što smo imali na sebi ... završni negdje ,posvuda razbacano oko nas ...

Dodirivao si me s onom ,meni tako poznatom tvojom nježnošću  ...

Poznatom ... ali ... opet nekako posebnom ...

 

          

 

Jer ... noćas si me imao drugačije ...

Noćas smo nekom neobjašnjivom željom ... imali jedno drugo ... kao nikad do sad ...

Noćas sam ... uz onaj neodoljivi miris  lavande ... što se uvlačio između nas ... u potpunosti postala ... tvoja ...

U potpunosti ... jer ... od noćas ... baš svaki dio mene ... obojan je bojom ... tebe ...

Od noćas ... na meni ... ne postoji mjesto ... bez tvog autograma ...

Od noćas ,sada već s poznatim   razlogom ... volim ljubičastu boju ...

Jer ... od noćas ću ... kad mi onako slučajno ili ne ...doluta od nekud ,onaj predivni miris lavande ... osjetit ću  tebe i ... sve  tvoje ...ispod onog ljubičastog neba ... sve tvoje ... omamljuće mirisne dodire...

Jer od noćas ,lavanda ... miriše na ... nas ...